Yandaş medya organı Yenişafak’ta yazan Hayrettin Karaman 11 Aralık’ta yayınlanan yazısında yolsuzluğun hırsızlık olmadığını belirtmiş, yolsuzluğa hırsızlık demenin İslam Ceza Hukuku’na göre hata, yalan ve iftira olduğunu gelecek yazısında açıklayacağını dile getirmişti.

Bugün merakla beklenen o yazısını yazdı. 

Önceki yazıyı okuyanlar, Karaman’dan (irtikap, rüşvet, gulül, zimmete para geçirme, kamu malını usulsüz yandaşa aktarma, keyfi harcama gibi kavramları içerisinde barındıran) yolsuzluğun hırsızlık sayılamayacağına delil niteliğinde Kur’an-ı Kerim’den ayetler ve Peygamber Efendimiz (S.A.S)’in sünnetinden örnekler vermesini bekliyordu. 

Ancak bu olmadı...

Karaman bugün yayınlanan “Yolsuzluk başka hırsızlık başkadır” başlıklı yazısında Dünya Bankası, BM Kalkınma Programı, Türk Ceza Kanunu, Avrupa Konseyi Yolsuzlukla Mücadele Özel Hukuk Sözleşmesinin tanımlarına yer verdi, fıkıhta da yolsuzluk kelimesinin anlamının bunlarla aynı kabul edildiğini, hırsızlığınsa fıkıhta “Bir malın veya mal ile değeri ölçülen şeyin, korunan yerden -kötü niyetle, alan kendine mal etmek üzere- gizlice alınmasıdır” şeklinde tanımlandığını yazdı. 

Bu tanımları eşleştiren Karaman, yolsuzluk yapan bir kişiye hırsız denemeyeceğini, bunu diyenin iftira atmış olacağını söyledi.

“Kamu görevinin özel çıkar sağlamak için kötüye kullanılması” (Dünya Bankası),

“Kamu güç, görev ve yetkisinin rüşvet, irtikap, kayırmacılık, sahtekarlık ve zimmet yoluyla özel çıkar elde etmek için kötüye kullanılması” (Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı),

Uluslararası Şeffaflık Örgütü, yolsuzluğu sadece “kamu gücüyle” sınırlı olmayan herhangi bir görevin özel çıkarlar için kötüye kullanılması olarak tanımlar.

Kur'an-ı Kerim, açık ayetlerle kamuya ait hasılattan birşey aşıranın akıbetini anlatırken, Hz Peygamber (sas) kamu malından bir pabucu aşırmış kişinin cenaze namazını kılmamışken Hayrettin Karaman'ın, bazıları tarafından esnetilme tehlikesi olan böyle bir yazıya imza atması hayretle karşılandı. 

Hayrettin Karaman, yolsuzluk, hırsızlık değildir şeklindeki yazısının sonunda yolsuzluğa asla fetva vermediğini de söyledi: