İleriye dönük olarak, hesap verebilirliği teşvik etmek, savunmasız toplulukları korumak ve Türkiye’nin insan hakları ve demokrasi konusundaki uluslararası taahhütlerini yerine getirmesini sağlamak için ortak çabalar gerektiği belirtilen raporda Türkiye; ancak anlamlı reformlar, adalet ve kapsayıcılık taahhüdü ile tüm vatandaşları için daha eşitlikçi ve haklara saygılı bir toplum inşa edebilir denildi.

Türkiye’nin cezaevi sistemini yönetme biçimi, sistematik suistimal, ceza inkarı nedeniyle eleştirilere maruz kaldığı belirtilen raporda şunlar ifade edildi; Sağlık hizmetleri ve mahkumların aşırı izolasyonu, insan haklarına dair daha geniş endişeleri barındırıyor. Eş zamanlı olarak ceza sistemindeki hak ihlalleri, mülteci ve göçmenlerin durumu, özellikle Suriyeliler ve Afganlar, savunmasız grupların karşılaştığı zorluklar ve gelişmiş koruma mekanizmalarına duyulan ihtiyaç. Ulusötesi baskı olgusu, Türkiye’nin yargısız tedbirler ve kötü niyetli iade talepleri yoluyla yurtdışındaki eleştirmenlerin takibi. Ayrıca sınır ötesi askeri Kürt kontrolündeki bölgeleri hedef alan operasyonlar. Bu zorluklara rağmen Türkiye’nin kadın hakları ortamı engellerle dolu olmaya devam etti. Cinsiyete dayalı şiddet, kadın cinayetleri ve yasal çerçevelere ilişkin tartışmalar. İstanbul Sözleşmesi’nden çekilme kararı.”

Önemli başlıkların yer aldığı raporda yıl boyunca, Türk yetkililer en az bir süreliğine gözaltına alındığı ve gözaltı emri çıkardığına temas edildi. 6 dilde çevrilip yetkililerle paylaşılan rapora ve sürekli güncellenen verilere şu adreslerden ulaşabilirsiniz;