(...)

AKP 7 Haziran seçimleri ile hiç hazır olmadığı bir siyasi yenilgi aldı ve meclis çoğunluğunu, kısmen de olsa, iktidarı kaybetti. Üç ay boyunca AKP'nin 7 Haziran'da seçilen Meclis'i, yani halkın iradesini devre dışı bırakan manevralarını izledik. Cumhurbaşkanı Davutoğlu'nu hükümeti kurmakla görevlendirdi. “Başaramayınca”, anamuhalefet partisine hükümet kurma görevini vermesi gerekiyordu. Vermedi. Meclis'ten beklemediği bir çözüm çıkar korkusu yaşadığı için vermedi. Meclis'i tıkamayı yeğledi. AKP'ye musallat olan aşırı korku yeni değil.

AKP'de etkin “korkuyu” “çözüm” sürecinin devrede olduğu cumhurbaşkanı seçimlerinde de izledik. Cumhurbaşkanı Erdoğan haftalarca başbakan, AKP genel başkanı ve milletvekili şapkalarını çıkarmadı. Niçin mi, ne olur ne olmaz, dokunulmazlık boşluğu doğar, bir şeyler olur korkusu yaşadığı için. Bu korkuyu havuz medyası AKP safları dillendirmekten de çekinmedi. “Mazlum” edebiyatı. “Aşırı korku” dürtüsünün “cadı avına” dönüştüğü, hukuk devletini askıya alan bu korku nereden kaynaklanıyor dersiniz? Meclis çalışmaya başlarsa yolsuzluk soruşturmalarından, mahkemelerden, adaletten korkuyorlar. İktidarı kaybetmekten. Suçluluk duygusu yaşıyorlar. Türkiye'de korku hakim. Türkiye'yi korku yönetiyor.