F.M., 15 Temmuz’daki darbe girişiminin ardından çıkarılan Kanun Hükmünde Kararname ile ihraç edilmeden önce bir üniversitede araştırma görevlisiydi. Şu an 35 yaşında olan genç adam 2014 yılında, bir arkadaşının doktora danışmanı hocanın kurduğu derneğe üye oldu. Üye olmasının sebebini ise makale yayımlamak olarak gerekçelendiriyor.

Arada sırada makale yolladığı derneğin merkezine hiç gitmemiş F.M., hiçbir genel kurula ya da benzer yönetim toplantısına da katılmamış. Üstelik iki kez de istifa etmek için dilekçe vermiş ama dilekçeleri işleme konmamış. Ayrıca adı, kendi rızası dışında derneğin yedek üyeleri arasına yazılmış. F.M., KHK ile ihraç edilme gerekçesinin bu dernek üyeliği olduğunu çok sonra komisyon raporunda görerek öğrenmiş.

Adana’da yaşayan, 44 yaşındaki imam A.K. da darbe girişimi sonrası ihraç edilen on binlerce kişiden yalnızca biri. 2008’den 2016’ya dek bir camide imamlık yapan adam, bir grup meslektaşıyla birlikte Çukurova Din Görevlileri Derneği’ni kuruyor. Bir yıl sonra, 2015’in Aralık ayındaysa dernek feshediliyor. Dernek ofisindeki çekyat, masa ve sandalyelerse Emekli Din Görevlileri Derneği’ne bağışlanıyor. Bağış yapılan dernek, darbe girişiminin ardından KHK ile kapatılıyor. A.K. ise bu derneğe bağışta bulunduğu için ‘pasif dernek üyeliği’ nedeniyle görevinden ihraç ediliyor ve dava açılıyor.

A.K., ilk duruşmada beraat etse de, görevine geri dönemiyor. OHAL Komisyonu’nun kendisi hakkında bir karar vermesini bekleyen imam, üç çocuk sahibi ve şimdilerde inşaat malzemeleri satan bir dükkanda getir götür işleri yaparak hayata tutunmaya çalışıyor. “Nasıl geçiniyorsunuz?” diye sorduğumuz imam, “Sabrediyoruz” yanıtı veriyor ve ekliyor: “Çocuklarım her gün işime ne zaman döneceğimi soruyor. Huzurumuz kalmadı.”