Yüksek Mahkeme’nin kararına konu olan olay şöyle gelişti: Gazi Üniversitesi’nde taşeron işçi olarak çalışan Ahmet Özdoğan’ın iş sözleşmesi, 667 sayılı KHK gerekçe gösterilerek feshedildi.

Özdoğan, 9 Şubat 2017 tarihinde işe iade talebiyle Ankara 21. İş Mahkemesi’ne dava açtı. İş Mahkemesi, işçinin kamu kurumu niteliği taşıyan bir işyerinde çalıştığını gerekçe göstererek OHAL Komisyonu’nu adres gösterdi. Esasa girmeden, yargılamaya yer olmadığını belirtip dosyayı kapattı.

Taşeron işçi Özdoğan, bu gelişme üzerine bireysel başvuru kapsamında Anayasa Mahkemesi’ne başvurdu. AYM, 29 Ocak 2019 tarihli Resmi Gazete’de yayınlanan kararında, OHAL Komisyonu adres gösterilerek yargılama yapılmadan karar verilmesinin kanuni olmadığına hükmetti. Ankara 21. İş Mahkemesi’nin kararının ‘bariz bir yorum hatası niteliğinde’ olduğuna vurgu yaptı.

İşçinin mahkemeye erişim hakkının ihlal edildiğini karara bağlayan AYM, Ankara 21. İş Mahkemesi’nin yeniden yargılama yaparak esas hakkında karar vermesini istedi. İşçinin tazminat talebi ise reddedildi.

Ancak Anayasa Mankemesi’nin bu kararı, hem söz konusu işçi için hem de benzer durumda olan diğer KHK’li işçiler için doğrudan sonuç doğuran bir nitelik taşımıyor. Zira Yüksek Mahkeme, sadece esasa dair yargılama yapılıp ona göre karar verilmesini istiyor.

Esasa dair yargılama yapılarak verilen kararların çok büyük bölümü ise KHK’li işçiler aleyhine. AYM’nin kararında da ifade edildiği gibi benzer uyuşmazlıklarda temyiz merci olan Yargıtay 9. ve 22. Hukuk Dairesi de genellikle işe iade davalarında KHK’li işçiler aleyhine karar veriyor.