Pey­gam­ber Efen­di­mi­zin (sal­lal­lâ­hu aley­hi ve sel­lem) ari­fe gü­nü vak­fe için dur­du­ğu yer, “Rah­met Te­pe­si­” ola­rak bi­li­nen yük­sek­li­ğin ete­ğiy­di; yö­nü­nü Kâ­be­’ye çe­vi­ren Al­lah Re­sû­lü, in­san­la­rın top­lan­dı­ğı ye­ri önü­ne al­mış ve kıb­le­ye dön­müş ola­rak bu­ra­da vak­fe­ye baş­la­dı. Ar­tık va­kit, hal­vet vak­tiy­di; kul ile Rab­bin bu­luş­tu­ğu, hat­ta yer yer dil­le­rin sü­kût edip gö­nül­le­rin ko­nuş­tu­ğu za­man baş­lı­yor­du.