ENGİN RAHMET VE MERHAMETİNE SIĞINIYORUM! Rab­bim! Dua­mı ka­bul bu­yur­mak­tan be­ni mah­rum kıl­ma! Ba­na Ra­uf ve Ra­him ol, ey is­te­ni­len­le­rin en ha­yır­lı­sı ve ve­ren­le­rin en ke­rem­li­si! İlâ­hî! Di­lim ma­si­yet­le­re tu­tul­muş. Be­nim sa­na ve­si­le kı­la­cak ne işe ya­rar bir ame­lim, ne de emel­den baş­ka bir şe­fa­at­çim var! İlâ­hî! Bi­li­yo­rum ki; ku­sur­la­rım yü­zün­den ne hu­zu­run­da mev­ki­im, ne de Sen­den özür di­le­me­ye yüzüm kal­mış­tır! Fa­kat Sen ke­rem­li­le­rin en ke­re­mi­lisi­sin! İlâ­hî! Ben mer­ha­me­ti­ne ye­tiş­me­ye eh­li­yet­li de­ğil­sem, mer­ha­me­tin ba­na ye­ti­şe­bi­lir! Çün­kü Se­nin rah­me­tin her şe­yi ku­şa­ta­cak de­re­ce­ler­de ge­niş­tir! Ben de o ku­şa­tı­la­cak şey­ler­de­nim!