Vatandaşlar, donma noktasının çok altında seyreden hava şartlarına rağmen evlerini ısıtmak için odun, kömür ya da yakıt alamadıklarını belirtiyor.

Mevcut yönetiminin Afet Yönetimi Bakanlığı Sözcüsü Şefiullah Rahimi, "10 Ocak'tan bugüne kadar 162 kişi soğuk hava nedeniyle hayatını kaybetti. Ölümlerin 84'ü son bir hafta içinde gerçekleşti." ifadesini kullandı.

Ağır ekonomik krizin pençesindeki ülkede sıcaklıkların zaman zaman eksi 34 dereceye kadar düştüğü son 15 yılın en soğuk kışı yaşanıyor.

Taliban yönetiminin yerli ve yabancı STK'ların kadın personelinin çalışamayacağı yönündeki kararı nedeniyle son haftalarda birçok yardım kuruluşu faaliyetlerini ya kısmen ya da tamamen askıya almak zorunda kaldı.

Kar altındaki başkent Kabil'in bazı semtlerinde çocukların çöpleri karıştırarak odun ve kömür alamayan ailelerine destek olmak için en azından yakacak plastik aradığı göze çarpıyor.

Aşur Ali isimli 30 yaşındaki esnaf, Kabil'in kenar semtlerinden birinde ailesiyle birlikte beton bir bodrum katında yaşıyor ve beş çocuğuğunun soğuktan titrediği görülüyor.

"Bu yıl hava çok soğuk kömür de alamadık." diyen Aşur Ali, dükkanında kazandığı az miktardaki paranın da yakacak almak için artık yeterli olmadığını dile getiriyor ve ekliyor:

"Çocuklar geceleri soğukta uyanıyor ve gece sabaha kadar ağlıyorlar. Hepsi hasta. Şu ana kadar hiç yardım almadık ve çoğu zaman yiyecek ekmeğimiz bile yok."

Öte yandan soğuk havalarda artan talebin karşılanamaması nedeniyle ülke genelinde saatler süren elektrik kesintileri yaşanıyor.

Başkent Kabil'in merkezine dahi günde en fazla 8-10 saat elektrik verilebiliyor.

Kayıpların daha da yüksek olduğu tahmin ediliyor

Kırsalda resmi kayıt tutma konusundaki eksiklik de can kayıplarının açıklanandan daha yüksek olması ihtimalini artırıyor.

Birleşmiş Milletler verilerine göre, ülke nüfusunun neredeyse 3'te 2'sini oluşturan 28 milyon kişinin acil yardıma ihtiyacı bulunuyor.

Her gece donma tehlikesi yaşıyorlar

İlk dönemlerde çadırlarda kalan aileler, zamanla kil ve kerpiçten derme çatma evler yaparak burada yaşamaya başlamış.

Evlerin çoğunda en temel eşyalar bir yana bir soba dahi bulunmuyor.

Sobası olanlar da yakacak bulmakta büyük zorluk yaşıyor.

Genellikle kapısı ve penceresinde cam olmayan evlerde buralar naylonlarla kapatılarak soğuktan korunmaya çalışılıyor.

Çocuklar sabahın ilk saatlerinde şehre dağılarak bazısı dileniyor bazısı ayakkabı boyuyor bazıları da sokak sokak gezerek su, kalem, mendil satarak ailelerinin bütçesine katkıda bulunmaya çalışıyor.

Artan soğuklarda buradaki insanların en büyük mücadelesi sabaha sağ salim çıkabilmek.

İki yıl önce eşi ve 6 çocuğu ile Kandahar'dan gelerek buraya yerleşen Gül isimli kadın, 2 ay önce bir sabah uyandıklarında kocasının cansız bedeniyle karşılaştığını anlatıyor.

İmkansızlık içerisinde eşini defnettiklerini anlatan Gül, çocuklarının dilendiğini ve bu şekilde geçinmeye çalıştıklarını söyledi.

Gül, akşama doğru sobası olan komşularının evine gidip ısındıklarını, gece olunca da çocuklarıyla beraber evlerinin yolunu tuttuklarını ve birbirlerine sarılarak soğuktan korunmaya çalıştıklarını anlatıyor.

"Bugün ne yediniz?" sorusuna "Bir parça kuru ekmek bulursak yiyoruz. Bugün hiçbir şey yemedim şu ana kadar. Karnımız aç." yanıtını veren Gül, şöyle devam ediyor:

"6 çocuğum var. Sobam yok, battaniyem yok. Allah'a emanet yaşıyoruz. Yetimlerim var, yardım edilmesini istiyorum. Hiçbir şeyimiz yok. Çocuklarım da küçük. Sabah gidip plastik topluyorum."