Türkiye’nin yaşadığı şu zor dönemde bile asıl temel sorunu günden güne daha iyi ortaya çıkıyor. Bu Recep Tayyip Erdoğan sorunu ve onun ülkeyi adeta kişisel bir siyaset yüzünden gitgide daha çok bataklığa saplama çabasıdır.

Bunu son birkaç yıldır birçok sağduyulu vatandaş ve aydın gibi ben de görüyorum. Beni yıllar sonra kültür yazarlığından bir ölçüde siyaset yazmaya savuran bu durum içinde görüşlerimi hep yazdım. Özellikle de Quo Vadis İstanbul kitabımda (Ağustos 2013). Oradaki Bir Tayyip Erdoğan Portesi Denemesi yazım şöyle başlar: “...Ne yazık ki günümüzde koskoca Türkiye’nin temel sorunu, tüm öteki sorunları iteleyerek, şuna indirgenmiş görünüyor: Tek bir kişi, ister başbakan, ya da isterse hayal ettiği gibi cumhurbaşkanı olsun, adeta tek kişilik inadı, yenilemez gibi duran kibri, diyaloga ve empatiye tüm kapıları kapatması, ülkeyi sadece aldığı oy oranına (ki o da artık tartışmalı) dayanarak yönetme inadı ve dediğim dedik tavrıyla, bu ülkeyi gerçekten yönetebilir mi? Yönetse bile nereye kadar?”.

(...)