Bu mübarek günlerde hoşgörüye, teenniye, olgunluğa, müşfik ve muhabbet dolu söz ve temaslara her zamankinden daha çok ihtiyaç vardır. İfrat ve tefritten kaçınmak herkesin vazifesidir. Din ve inançlar üzerinden yeni istismar kanalları açmak kimseye bir şey kazandırmayacaktır. Kimin neye, nasıl inandığını tayin makamı kimseye düşmeyecektir. Kasten çarpıtılan cümleleri fitne santrali gibi kullanmak da şirretliktir. Herkes ağzından çıkan sözlerin nereye gideceğini iyi ölçmeli, iyi tartmalıdır. Söze hakim olunmazsa tutsak düşülmesi mukadderdir.

“Eğer ki iki dünya diler isen, ilacı iyiliktir, yapar isen. Eğer iyilik bulmak diler ise özün, yürü iyilik yap, bırak gerisini sözün. Aklın güzelliği dil ile, dilin güzelliği söz ile; kişinin güzelliği yüz ile, yüzün güzelliği göz ile olur.” Balasagunlu Yusuf böyle diyor.