4- Dördüncü Derece Yanıklar: Deri tabakalarına ek olarak, altta yatan kas, tendon ve kemik dokuları da yanmıştır.

İnsan vücudunun en büyük organı olarak kabul edilen cildimiz, vücudumuzu dış dünyanın zararlı tesirlerinden koruyan, ısı ve sıvı kaybını engelleyen bir bariyer görevi görüyor. Bu bariyerin ortadan kalkması, bir taraftan enfeksiyonlara davetiye çıkarırken, diğer yandan da bedenin ısı ve sıvı dengesinin bozulmasına sebep oluyor. Bu özellikleri ile deri, yokluğu hayat ile bağdaşmayan önemli bir organımız. Basit ve sathî yanıklarda, yanık bölgesini temiz tutup antibakteriyel ve iyileştirmeyi hızlandıran kremler sürmek yeterli iken, derin yanıkların tedavisi çok komplekstir. Bu hastaların tedavisinde, standart yara bakımının yanı sıra, yara yatağının nekroze olmuş (ölü) dokudan temizlenmesi ve ardından oluşan bozulmaların, deri greftleri (yamaları) veya flepler (komşu derinin özel bir yöntemle kesilip çevrilerek yarayı kapatacak şekilde dikiş atılması) ile kapatılması gerekiyor. Vücut yüzeyinin büyük bir kısmını ilgilendiren birçok yanık vakasında, tamirde kullanmak üzere hastanın vücudunda yama alınacak uygun saha bulmak bile zordur. Yama alınacak yeterli saha mevcut olsa bile, uygulanan işlem sonrası deri yamasının alındığı bölgedeki doku hasarına bağlı olarak, enfeksiyon ve ağrı riski de artar. Hastanın kendi derisinden alınan yamaların (otogreft) yanı sıra, organ nakli yöntemi ile başka bir insandan (allogreft) veya farklı bir canlı türünden (ksenogreft) de yamalar alınabilir. Birçok yanık hastası, yaralanmadan sonra yıllarca çok sayıda cerrahî müdahaleye mârûz kalır, bu yüzden iyileşmeleri ve normal fonksiyonlarına geri dönmeleri zaman alır. 

Yanık tedavisi, özel şartlar gerektiren; eğitimli uzman ve yardımcı personel desteğine ihtiyaç duyulan; zaman, emek ve sabır isteyen pahalı bir süreç. Geleneksel yöntemler, beklentileri karşılama konusunda yetersiz kalıyor. Bu yüzden hastanın kendisinden veya başka bir insandan deri nakli yoluyla elde edilen yamalar yerine, iyileşen dokuya kolayca dâhil olabilen, fonksiyonel ve estetik olarak da görüntüyü çok bozmayacak, biyomateryallerin üretilmesi, yara iyileşmesini desteklemede önemli bir çığır açıyor. Bu biyomedikal malzemeler, dokuları veya organları yenilemek ve tamir etmek için, geçici olarak hasarlı dokuların yerini alan, hücrelerin tutunmasını, çoğalmasını ve işleyişini düzenleyen ve hastanın dokusu ile yüksek biyouyumluluk ve düşük immünojenite (hastanın uygulanan yamayı reddetme ihtimalinin düşük olması) gibi mükemmel özelliklere sahip ürünler. Doğrudan bir hücre veya doku grubundan elde edilen ürünler, gelişmiş yara bakımı tedavisinde son dönemde giderek daha fazla kullanılıyor. Bunlar, insan yavrusunu rahim içinde saran koruyucu örtüler olan chorion ve amnion zarları, sığır derisi ve küçükbaş hayvan midesi gibi dokulardan da elde ediliyor.