27 Ocak - 30 Ocak tarihleri arasında yapılan telefon destekli anketle 608 kişiye ulaşıldı ve İzmir’de yoksulluğun farklı gruplar tarafından nasıl algılandığı ve yaşandığı incelendi.

Temel İhtiyaçlardan Tasarruf

Katılımcıların yüzde 78,7’si en az bir temel ihtiyacından tasarruf etmek zorunda kaldığını belirtti. İzmirlilerin yüzde 55’i, önümüzdeki beş yıl içinde ekonomik durumlarının daha da kötüleşeceğini düşünüyor. Artan enflasyon ve kira fiyatları, hane bütçelerini zorladı. Kiracıların yüzde 45’i, aylık 10 bin lira ile 17 bin lira arasında kira ödüyor. Bu durum, özellikle düşük ve orta gelir grupları için barınma krizini daha da derinleştirdi.

Beslenmek Lüks Oldu

Her 10 kişiden 8’i, tükettikleri gıdaların sağlıklı ve güvenilir olmadığını belirtti. Katılımcıların yüzde 23’ü, son üç ay içinde gıdaya düzenli olarak erişemediğini ifade etti. Kadınlar, yaşlılar ve düşük gelirli kesimler arasında bu oran daha da yüksek çıktı. Kadınlar, yoksulluk nedeniyle sosyal hayata daha az katılabildi ve ekonomik sıkıntıları daha yoğun hissetti. Özellikle çocuk sahibi kadınlar, temel gıda ve eğitim harcamalarını karşılamakta zorlandıklarını belirtti. Gençler ise iş bulma konusunda büyük sorunlar yaşadı. İşsizlik oranı, 18-29 yaş arasındaki katılımcılar arasında diğer yaş gruplarına kıyasla daha yüksek çıktı.

Yoksulluğun Sebepleri ve Sosyal Yardımlar

Katılımcıların yüzde 70’i, yoksulluğun sebebinin başarısız devlet politikalarından ve toplumdaki adaletsizliklerden kaynaklandığını söyledi. Sosyal yardımlara olan ihtiyaç arttı, dayanışma ağları ise zayıfladı. İzmirlilerin kamusal alanlarda kendini güvende hissedip hissetmediği sorusuna “Güvende hissediyorum” diyen katılımcılar kadınlarda yüzde 35 oranındayken erkeklerde yüzde 44,6 oranında seyretti. Ayrıca, devlet okullarının niteliği ve sağlık hizmetlerine erişim konusunda da ciddi memnuniyetsizlikler olduğu raporda vurgulandı.

İşsizlik ve Ekonomik Destekler

18-29 yaş grubundaki katılımcıların büyük çoğunluğu, İzmir’in iş olanakları açısından yetersiz olduğunu düşündü. İşsizlik, özellikle eğitim düzeyi düşük bireyler arasında daha fazla hissedildi. Katılımcıların yüzde 10’u geçimlerini sürdürebilmek için ekonomik destek aldıklarını belirtti. Ancak bu desteklerin büyük bölümü kamu kurumlarından ziyade aile ve yakın çevreden geldi. Kamu desteklerinin yetersiz kaldığını düşünenlerin oranı oldukça yüksek çıktı. Yoksulluk karşısında ilk önce kamu desteklerine başvurmayı düşünenlerin oranı yüzde 35’te kalırken enformel dayanışmaya başvuracaklarını söyleyenlerin oranı yüzde 40’ı aştı.