İspanya'nın kuzeybatısındaki Zamora kentine bağlı 241 nüfuslu Peleas de Abajo köyü, 4,6 milyon avroyu bulan borcuyla İspanya'nın en fazla borcuna sahip köyü oldu. ''Bu da İspanya'nın Züğürt Ağa hikayesi'' dedirten köyde yaşanan olaylar, insanı hayrete düşürüyor. Borç Yüzünden Köye Giremiyor 32 yıldan uzun bir süredir ilk annesi daha sonra kendisi köyün belediye başkanlığını yapan Marcelo Jurado, 2011 Mayıs ayında yapılan yerel seçimleri kaybedince yeni gelen yönetimin ortaya çıkardığı 4,6 milyon avroluk borç sonrasında köye giremez hale geldi. Partisinden de Kovuldu Zaten köy dışında yaşayan Jurado, üyesi olduğu ve şu anda İspanya'da iktidarda olan Halk Partisi'nden de kovulurken, belediye başkanlığı sırasında köyde annesinin adını verdiği caddenin ismi de değiştirildi. ''Şeffaf ve dürüst olacağız'' diyerek seçimleri kazanan ve bağımsız olduklarından kendilerine ''köy için köy'' adını veren Peleas de Abajo'nun yeni belediye meclis üyeleri, ekonomik durumu ortaya koymak için yaptıkları kontroller sonrasında şu anda toplam 4 milyon 601 bin 72 avroyu bulan borç bulunduğunu açıkladı. “Bu Borcu 500 Yılda Bile Kapatamayız” AA muhabirine özel demeç veren, Peleas de Abajo'nun yeni Belediye Başkanı Felix Roncero Garrote, ''Bu borcu 500 yılda bile kapatamayız. Nedeni çok açık çünkü borcumuzu ödeyecek bir gelirimiz yok ve faizle birlikte borç her geçen gün daha da büyüyor'' dedi. Asıl işi hayvancılık olan Garrote, borcun 2,7 milyon avrosunun bankalara, geri kalanının ise Sosyal Güvenlik Kurumu ve belediyeye mal ile hizmet veren firmalara olduğunu söyledi. Avrupa Birliği'nin en ciddi ekonomik sorununa sahip ülkesi Yunanistan'dakine benzer bir şekilde köyde kişi başına düşen borcun 20 bin avroyu bulduğunu dile getiren Garrote, bununla ilgili köyde yanlış anlaşılmaların olduğunu, hatta bazı yaşlıların köy dışında yaşayan çocuklarına telefon ederek, ''Bizden 20 bin avro istiyorlar, çabuk gelin'' bile dediklerini anlattı. Garrote, ''Bu belediyenin borcu, kimseden bir şey isteyemeyiz. Buna İspanyol devleti karışır. Ama bizim en azından su, elektrik, çöp gibi temel ihtiyaçlarımızı karşılayacak geliri bulmamız lazım çünkü kasada para yok'' dedi. Belediye hesaplarına göre 30 yıldan fazla bir süredir giderlerin gelirlerden fazla olduğunu ve son olarak 2011 yılında 14 bin avroluk bütçe açığı bulunduğunu anlatan Garrote, şimdilik giderleri kısarak bütçeyi dengelemeye çalıştıklarını söyledi. Belediye meclis üyeleri gibi maaşından feragat ederek, belediyeye ait cep telefonu ve ulaşım harcamalarını kaldırarak, personel sayısını ve çalışma saatlerini düşürerek tasarruf yapan Garrote, köylülerden ise çöp vergisine yüzde 30 artış yaparak para topladığını, ayrıca borcu ödemeye başlamak için banka ve Sosyal Güvenlik Kurumu ile görüşmeler yürüttüğünü ifade etti. Borç Yetmezmiş Gibi Kalan Maaşlarını İstemiş Eski belediye başkanı Jurado'nun sanki hiçbir şey yokmuş gibi 2011 yılında görevde kaldığı sürede, almadığı 6 aylık toplam 6 bin avroluk maaşı da istediğini yerel basından öğrenen Garrote, ''Bizim onu dava edecek paramız yok. Ama elimizdeki belgeleri savcılık ve Sayıştay'a sunacağız. Bundan sonra soruşturmayı açarsa devlet açar'' değerlendirmesini yaptı. Köyün Umudu Huzur Evi Bu arada belediyenin bankaya borcunun büyük bir kısmı olan 300 bin avroluk kredi ise 25 yıl önce inşa edilen huzur evinin yapımı için alınmış ve hiçbir zaman bankaya geri ödeme yapılmamış. Köyün borcunun ödenmesi için tek umut olarak gösterilen 110 yatak kapasiteli huzur evinde mevcut durumda 21 yaşlı yaşarken, Madrid gibi büyük şehirlerden bakıma muhtaç kişilerin buraya getirilmesi için çalışmalar başlatıldığı öğrenildi. Köylüler Sessiz Öte yandan tüm bunların yaşandığı Peleas de Abajo'da köylülerin sessiz kalmayı tercih etmesi de dikkati çekti. Konuşmaya çalıştığımız köylüler sadece, ''Hep bir şeyler söyleniyordu ama bu kadarını beklemiyorduk. Biz bir şey bilmiyoruz'' demekle yetindi. “Şenlikler Pahalıya Patlamış” Sadece köyün gençlerinden Jose, ''Köyde her yıl haziran ayında yapılan şenlikler inanılmaz oluyordu. Buraya boğa arenası kurulduğu, ünlü sanatçıların geldiği bile oldu. 60-70 bin avroluk organizasyonlar yapılıyordu. Ve biz köylüler bu şenliklere katılmak için hiç para ödemezdik. Oysa şimdi anlaşılıyor ki bize pahalıya mal olmuş!'' dedi. (AA)