Orada kullandığı araç 300 binlik bir araç olduğu söylendi. Aracın kullanılmasından ziyade bunun fiyatının “1 milyonun üstündedir” denmesi bence yanlıştır.  Diyanet İşleri Başkanımız da çok iyi ve hassas bir insandır. Çok üzüldü ve dedi ki “Ben bunu iade edeceğim. Artık bu Mercedes benim için bir mezardan farksız oldu.” dedi.

Sayın Cumhurbaşkanı’mız o sırada dedi ki “Sen yanlış yapıyorsun. Aracı iade etme.” İade etmişti. “O zaman ben sana Cumhurbaşkanlığı envarterinden bir zırhlı araç vereceğim.” Dedi. Arkasından da “Yurtiçi-yurtdışı seyahatleri için –bizim havuz sistemimiz var- oradan uçak tahsis edeceğim.”

Diyanet İşleri Başkanımızı yakinen tanıdığım için bu tartışmaların içerisinde olmaktan büyük bir üzüntü duyduğuna inanıyorum. Ve benim kararım şudur: Madem ki Diyanet İşleri Başkanı’mız “Ben bu aracı iade edeceğim” diye canlı yayında ifade etti, ve iade etmiştir. Bundan sonra da farklı bir araca bineceğini de ifade etmiştir. Sayın Cumhurbaşkanımız onun itibarını iade etmek açısından zırhlı bir araç vermiş olsa dahi ben sayın başkanın “Çok teşekkür ederim sayın Cumhurbaşkanım. Nezaket gösterdiniz. Ama ben halkıma beyanda bulundum, bu tür araca binmeyeceğimi söyledim. Beni bağışlayın.” Demesini arzu ederdim. Dedi mi demedi mi bilmiyorum. O günden beri görüşmedim. Ben üzüldüğünü zannediyorum.

Cumhurbaşkanımıza saygısı sonsuzdur ama keşke sayın Cumhurbaşkanımız onun bu sözü üzerine “Al ben sana bir araç gönderiyorum. Onlara inat bundan sonra buna bineceksin.” demeseydi. Çünkü iki arada bir derece kaldığını düşünüyorum. Diyanet İşleri Başkanı böyle bir beyanda bulunduysa bize  zorlamak düşmez. Kararına saygı duymak gerekir. Ama Cumhurbaşkanımız da 'Birileri onun itibarıyla oynadı ben o itibarı fazlasıyla teslim edeceğim.' diye düşünüyor. İki düşünce de bence haklı ama burada tercihim Diyanet İşleri Başkanı’nın tavrından yana."