MHP’nin HDP’yi ‘yok sayma’ tutumundaki gayet ilkeli (!), inatçı ısrarı nedeniyle gündemdeki koalisyon formüllerinde iki seçenek öne çıktı. AKP-MHP ve AKP-CHP. Niyetim ‘felaket tellallığı’ yapmak değil ama her iki seçenek de ülkemizin temel sorunlarının çözümü adına umut vermiyor.

AKP’nin 7 Haziran seçimlerinin sonuçlarıyla ilgili ciddi, kapsamlı bir özeleştiri yapması, yol açtığı sorunların çözümü konusunda daha sorumlu davranmaya karar vermesi, gerçekten ‘yeni’ bir durum olurdu. Ancak bu yöndeki girişimler Saray ve Saray etrafında örgütlenmiş yapı tarafından bastırılmış gibi görünüyor. Çünkü bu özeleştirinin merkezinde Saray ve Recep Tayyip Erdoğan olmak zorundaydı ve hâlen de öyledir. Başbakan Davutoğlu’na bazı ‘görevli’ yazarlar ve vekiller tarafından ‘ayar’ verilmesinin tesadüf ya da ‘kişisel görüşleri’ olduğunu düşünmüyorum. ‘Bildiğiniz gibi ben AKP’nin kurucusuyum’ diyerek kendini hatırlatan Abdullah Gül’ün maruz kaldığı ‘taciz’ niteliğindeki ayarlar da tabii ki tesadüf değildi.

(...)