Gösteri açısından harika olsa da alev ve uzay pek iyi bir ikili oluşturmuyor. Mir'de 1997 yılında birkaç dakika süren ve uzay istasyonuna kenetlenmiş Soyuz kaçış araçlarından birine erişimi kesen gerçek bir yangın çıkmıştı. Mürettebat yangını söndürmeyi başardı, ancak durum bir süre için oldukça tehlikeliydi.

Avrupa Uzay Ajansı (ESA) astronotu Reinhold Ewald olayla ilgili olarak şunları söyledi: "Yangın o kadar büyüktü ve yangın bölgesinden çıkan duman ve buhar o kadar fazlaydı ki önümüzü bile göremiyorduk ve o anda göreve devam edebileceğimizi hayal bile edemezdim."

Uzay istasyonlarındaki alevlerle ilgili bir başka sorun da yerçekimsiz ortamın alevlerin tespit edilmesini güçleştirmesi.

Fransa'daki Institut de Combustion Réactivité et Environnement'dan Guillaume Legros ESA'ya yaptığı açıklamada, Mars'ta (0,38 g) ya da Ay'da (0,16 g) yerçekimi alanı azaldıkça, kaldırma kuvvetinin azalacağını ve normal ekipmanlarla bir yangını tespit etmek için gereken tipik sürenin de artacağını söylüyor. Daha da kötüsü, bir uzay aracında kaldırma kuvveti yok ve duman sonuç olarak havalandırma sisteminin dayattığı karmaşık hava hareketini takip ederek, tipik olarak havalandırma hatları boyunca yerleştirilen duman dedektörleri tarafından daha uzun bir yangın tespit süresine yol açıyor.