"O ödül Yılmaz'ın hakkıydı. Şimdi Yılmaz bunu bilirken, aklı başında herkes bunu bilirken, o ödül bana yakışır mıydı? Yakışmazdı. Ben bütün filmlerimde kahramanları canlandırdım. Haksızlığa karşı geldim. Kendime hep şunu sordum. Hayatta da böyle miyim? Filmlerde kahraman olmak, adil olmak, kötünün karşısında olmak çok kolay ama hayatta olabiliyor musun? Ben hep o hesabı yapmışımdır. O ödül, resmen Yılmaz'ın hakkıydı. Yılmaz Güney çok önemli bir insandı. Çok önemli bir sinema adamıydı. Hak ettiği itibarı ona halk iade etti. Türkiye'de halk, sanatçıya gerçek değerini her zaman vermiştir."

"Hep sorarım kendime sinemayı sevdim mi diye. Hayır, ben o kadar çok sevmedim sinemayı ama halkımı çok sevdiğim için halkıma yakışır işler yapmak için uğraştım, durdum. Sinemayı kim seviyorum diyorsa biraz yalan söylüyordur. Sinema sevilecek bir şey mi, lanet bir şey. Bir kadın için ölümü göze alırsınız, işte o sevgidir. Sinema için de ölümü göze aldığınız olur birçok sahnelerde, o sevgi değil işte. Delilik, manyaklık."