Ben sana şunu yap, bunu yapma, sunu açıkla, şunu açıklama demeyeceğim. Güzel bir abdest al, iki rekat namaz kıl, Rabbinin huzurunda iki rekat namaz kıl ve Rabbin huzurunda ağla. Rabbinden yardım iste. O sana ne yapacağını gösterecektir. Rabbim yardımcın olsun.

Feridüddin Attar’ın Tezkiretü’l Evliyasını oku. Fudayl bin İyaz isimli mübarek bir zat vardır. O Allah sevgilisini kendine örnek al. Bir zaman namlı bir eşkıya iken, Rabbim onu ahde vefa sahibi, cesur ve yüreğinin derinliklerinde Allah’ına olan imanı olduğu için sevdiği kullarının arasına kattı.”

Allah’a inanır, çadırından çok namaz kılardı. Ama haramilerin reisi idi. Kervanları soyar, kandınlara dokunmaz, gariplere yardım ederdi. Bir gün adamları bir kervanı bastı. Kervanbaşı on bil altınını ve kervanından ayrıldı. Yolu Fudayl’ın çadırına düştü. Altınları ona emanet bıraktı. Fuday ‘koy şuraya, dursun. Sonra alırsın” dedi. Kervana döndü. Herkes bağlanmış ve talan edilmişti. Fudayl’ın çadırına döndü. Anladı ki Fudayl eşkışa başıdır. ‘Yandım, altınımı elimle eşkıya başına teslim ettim’ dedi. Fudayl ona, ‘Emanetin şuracıkta, al git’ dedi. Kervancı hayretle. Fudayl ‘bizde emanete hıyanet yoktur’ dedi.

Yine bir kervan soyacaktı. Kervanda bir kişi, şu ayeti okuyordu. Fudayl işitti.

‘iman edenlerin Allah’ı anmak ve Haktan inen gerçeği düşünmekten dolayı kalplerinin saygıyla yumuşaması hala gelmedi mi?’

Fudayl der ki ‘ Bu ayet benim içimi okudu. Yüreğime dokundu’ Bayını secdeye koydu. Tövbe etti. Uzun uzun ağladı. Herkesle helalleşti.

Fudayl’ın Halife Harun Reşid’e yaptığı nasihat önemlidir. Attar’ın Tezkiretül Evliya isimli kitabında Harun Reşit ile görüşmesi anlatılır.

Fudayl’ın hayatı hepimize örnek olsun.”