Denizli'nin Tavas ilçesinin Aydoğdu köyünde, tatil için memleketlerinde bulunan gurbetçiler, bir yandan sıla hasretini giderirken bir yandan da bir süre sonra dönecekleri gurbette yöresel damak tatlarından mahrum kalmamak için kışlık pekmezlerini hazırlıyor. Aydoğdu Köyü Kalkındırma ve Güzelleştirme Derneği Başkanı Emin Oluç, AA muhabirine yaptığı açıklamada, köylerinden birçok kişinin yıllar önce iş bulup çalışmak üzere Almanya, Hollanda, Fransa başta olmak üzere Avrupa ülkelerine gittiğini ifade etti. Köylülerin yarıdan fazlasının yurt dışında yaşadığını belirten Oluç, şunları söyledi: ''Yaz döneminde tatil için memleketlerine gelen gurbetçilerimiz biraz tatil yapıyor. Geçmişi yad edip memleket hasreti gideriyorlar. Bağı olanlar akrabalarıyla üzümlerini toplayarak pekmez yapıyorlar. Tatil bitince gurbetin yolunu tutan hemşehrilerimiz, şişelere doldurdukları pekmezleri de beraberinde götürüyor.'' Oluç, pekmez yapma geleneğinin köylerinde asırlardır yaşatıldığını kaydederek, ''Muhtarlık tarafından bağ bozumu başlatılıyor ve ocağın ne zaman yakılacağına karar verilerek köylülere duyuruluyor. Pekmez yapımına en çok ilgi gösteren gurbetçilerimiz oluyor. Gurbetçiler hem bu geleneği yaşatmak hem de evlerine pekmez götürebilmek için süreci ilgiyle takip ediyor'' diye konuştu. Yaklaşık 15 yıldır Almanya'da yaşayan gurbetçilerden Ömer Özkurt, yurt dışında Türk tatlarını aradıklarını ifade ederek, ''Keşke Türkiye'deki tatları yaşadığımız yerlerde bulabilsek ama hepsini bulamıyoruz. Yazın tatile gelip alabildiklerimizle yetinmek durumundayız. Yöremizde pekmez yapmak bir gelenektir. Biz de yaz tatillerinde bu geleneği sürdürüyoruz. Üzümlerimizi topluyoruz, traktörlerle taşıdığımız ocaklarda kaynatıyoruz ve şişelere doldurup evlerimize götürüyoruz. Tatil için geldiğimiz memleketimizde kışlık tatlımızı yapıp gidiyoruz'' dedi. -75 YILDIR PEKMEZ KAYNATIYOR- Hollanda'da 30 yıl kaldıktan sonra yurda dönen 86 yaşındaki Hüseyin Oluç da 75 yıldır pekmez kaynattığını belirterek, şunları söyledi: ''45 sene önce 25 ocak pekmez kaynatmak için yanardı. Kaynatmak için sıra beklerdik. Pekmez olduktan sonra havuzlarda toplanan üzümleri çiğneyerek suyunu çıkarırdık. Sonra kara kazanlara katar, içerisinde biraz da pekmez için olan özel topraktan atar, üzüm ve toprağın rengi kızıllaşana kadar kaynatırdık. Artık bağlarda bakım yok, gençler kalmadı. Eskisi kadar zevkle yapılmıyor bu işler. Şimdilerde bu işe en çok rağbet gösterenler gurbetçiler. Geliyorlar, buldukları kadar üzümü ocaklarda kaynatıp pekmez yapıp evlerine götürüyorlar.''