Skandal kararın ardından twitterda başlatılan #ArzuYıldızANNEdir etiketi Türkiye gündemine girdi.

Yargıtay’a gideceğiz. Temyiz edeceğiz. Bu ortalama bir yıl sürer. Karar alınırsa 20 ay oluyor toplam cezanın üçte ikisi yatılıyor. Bir yılın üstündeki bölümü cezaevine girdi çıktı gibi olacak yani açıkta yatacağım herhalde.

Ben vicdanımı durduramıyorum.

Biraz öyle oluyor sanırım. Çocuklarıma da elimden geleni yapmaya çalışıyorum ama bir taraftan da ihmal ediyorum. Çünkü başkalarının çocuklarını da düşünüyorum.

İçeride yatan savcıların, haberini yaptığım savcıların anne babalarının ne halde olduğunu gördüm ben. İşçi çocukları bunlar. Lastik ayakkabıyla kardeşi geliyor mahkemeye. Özcan Şişman’ın babası oğlunu nasıl okuttuğu bana anlattı. Şimdi ben bu adamların durumunu görüp kendi çocuklarım için nasıl bir gelecek planı yapayım? Biri gelecek, keyfi için içeri atacak, başka biri onun sesini duyurduğu için gazeteciye ceza verecek.

Ben uzun süredir bağımsız gazetecilik yapıyorum. Arkamda hukukçular yok. Bana ceza verilmiş falan. Ama ben işsiz olduğum için para kazanamıyorum. Sağ olsunlar şu anda kazanamadığım paraları biriktiriyorlar benim adıma. Bu cezalarla ilerde AİHM’den deli gibi tazminat alacağım. Yani işsizlik paramı da çıkartıyorum.

Gazetecilik çok sıkıntılı bir meslek. İkincisi maddi getirisi yok. Manevi olarak çok yıpranıyorsunuz. Çocuklarımın bu ülkede bir gelecekleri olsun bile istemiyorum. Çünkü bu ülkeye demokrasi geleceğine olan inancım yok. 90’lardan bile gerideyiz. Düşünün savcı oldular. Hırsızı yakalasa hain ilan edilecek, silah kaçakçısını yakalasa o tutuklanacak, doktor olsa kocası tahliye verdi diye işten atacaklar. Şimdi bu ülkede niye çocuk yetiştireceğim ki?