Efendimizin (S.A.S.)  bütün duaları kabul edildiği halde “Ümmetime ihtilaf ve tefrika verme  duası kabul edilmemiştir.”  Meselesi görüşülürken M. Fethullah  Gülen  Hocaefendiye  bunun  hikmeti soruldu, “İRADENİN  HAKKININ  VERİLMESİ  İÇİNDİR” diye cevap verdi.  Yani bizim bazı problemlerin iradenin hakkını vererek çözmemiz gerekiyor. Aslında Cenab-ı Hak irademize o potansiyeli vermiştir. Onu işlevsel hale sevketmeliyiz.

M. Fethullah Gülen Hocaefendi “Asr-ı Saadetteki kardeşlik anlayış ve uygulanışını çok sık nazara veriyorsunuz. Bu anlayışı günümüze nasıl taşıyabiliriz?” şeklindeki bir soruya cevap verirken diyor ki: “Asr-ı Saadetteki KARDEŞLİK,  tarihe her yönüyle ÖRNEK  BİR  KARDEŞLİK  ve onu destanlara yakışır bir şekilde gerçekleştirenler de ÖRNEK  BİR  NESİL  olarak geçmiştir.  Ve bu seviyede bir kardeşlik, daha sonra hiçbir zaman diliminde maalesef o ölçüde temsil edilememiştir…

Bunun temel sebeblerini de şöyle izah ediyor:

“Evet o YILDIZ  İNSANLARIN  (R. Anhüm) arasında ilk dönem itibariyle hem HİSSΠ hem de MANTIKΠ kardeşlik hakimdi. Pekâlâ DUYGU  ve  DÜŞÜNCEDE;  ELEM  VE  LEZZETLERDE  TAM  BİR  PAYLAŞIMIN  YAŞANDIĞI  BU  ALTIN DÖNEM SEVİYESİNDE  BİR  KARDEŞLİK  YENİDEN  ORTAYA  KONULABİLİR  Mİ?’ denilecek olursa; böyle bir kardeşliğin gerçekleşmesi için herşeyden önce güçlü bir insibağa (aynı boya ile boyanmaya, aynı renge bürünmeye) ihtiyaç vardır. Bu mevzuda HİSSΠ KARDEŞLİK  önemli bir esastır; ancak yeterli değildir. Bilindiği gibi aynı anne ve babadan meydana gelen kardeşler arasında hissî kardeşlik vardır, ama onları çok basit bir MİRAS meselesinde bile birbirleriyle kavga edebilir hatta birbirlerini öldürebilirler. Öyleyse, ÖZ  KARDEŞLERİ  bile bir arada tutamayan HİSSΠ KARDEŞLİK,  Sahabe ölçüsünde bir kardeşliğin kurulması için yeterli değildir. Kaldı ki, bu kadar geniş bir dairede herkesin Menfaat ve Çıkar noktaları, his ve anlayışları, meşrep ve mizaçları ayrı ayrı olunca bu kardeşliği kurmakta, işin MANTIKΠ UNSURLARINI ilave etmek gerekir. O bakımdan Bediüzzaman Hazretleri bize meselenin  daima mantıkî yönlerini ve dinamiklerini göstermiştir. Mesela: ‘Hâlkınız, bir Mâlikiniz bir, MABUDUNUZ   bir, Râzıkınız bir.. bir.. bir.. BİNE  kadar bir bir. Hem Peygamberiniz bir, Dininiz bir, Kıbleniz bir,.. bir bir, YÜZE kadar bir bir. Sonra Köyünüz bir, Devletiniz bir, Memleketiniz bir… ONA  kadar bir bir’ demiştir. Şimdilerde ilave edecek olursak, Hasımlarınız bir, Düşmanlarınız bir, sizi istemeyenler bir, büyümenizi engelleyenler bir.. bir..

“Meseleye, daha farklı bir zaviyeden bakacak olursak; Cenab-ı Hakkın tevfiki (muvaffak kılması) bizim vifak ve ittifakımızla çok alâkalıdır. Çünkü vifak, Tevfik-i İlahînin çok önemli bir vesilesidir. Vifak, bir çizgi üzerinde BİRLEŞME;  ittifak da insan ruhunda tabiat haline gelmesi… Yani insanların, anlaşıp bütünleşerek onu, tabiatlarının ayrı bir derinliği ve ayrı bir boyutu haline getirmeleri demektir ki, kanaatimizce böyle bir ameliye, el açıp MECMUATÜ’L-AHZAB’I  günde bir-iki defa hatmetmekten daha çaplı bir şekilde Cenab-ı Hakkın tevfikini yar etmesi adına Allah’a sunulmuş önemli bir dua ve bir münacattır.

“Evet, Allah’ın  lütuflarına mazhariyet, insanın bir kısım evsafla vasıflanmış bağlıdır. Çünkü Efendimizin (S.A.S.)  mübarek beyanlarına göre Allah (c.c.)  insanların suret ve dış görünüşlerine değil;  kalblerine, iç âlemlerine ve karakterlerine bakar.  Bu açıdan önemli olan, insanların SIFATLARIDIR. Yani kişinin MÜMİN  görünmesi değil; MÜMİN  OLMASI;  namaza düğümlenmesi; KÂBE’yi  tavaf etmesei değil TAVAF  DÜŞÜNCESİNE  ODAKLANMASI; kısacası  Allah’a ve Resulüne kilitlenmesi önemlidir. Unutmayalım, Allah (c.c.)  sıfatlara bakarak hükmünü  icra etmektedir.

“Sahabe-misal kardeşliğin gerçekleştirilmesinde önemli rol oynayan bir diğer faktör de bu zorunluluğun hissedilmesi, onun bir niyet halinde kalblerde ağırlığının duyulması, sonra da bu niyet, istikametinde atılacak olan adımlardır. Mesela, İslam’a farklı metodlarla hizmet eden cemaatlerin, birbirlerinin hizmetlerini alkışlamaları, hatta birbirlerine yardımcı olmalarını bu konuda atılması gereken önemli bir adım olarak görebiliriz.

“Evet, Sahabenin mazhar olduğu lütuflara mazhar olabilmenin yegâne yolu, istenilen mevzuda en azından onlar ölçüsünde PERFORMANS  SERGİLEYEBİLMEK  ve bu uğurda önümüze çıkan bütün fırsatları, değerlendirebilmektir. Kim bilir, belki de bunlar hayat geçirilebilse, ‘mercuh râcihe tereccüh edebilir’ yani üstün olmayanın bazı hususlarda üstün olandan  üstünlük tarafları olabilir, fehvasınca (sözü gereğince )  ilgili alanda, o alana mahsus olmak üzere Sahabenin hizasına ulaşabilir.

“Hâsılı, Sahabe kardeşliğini tesis etmek için, hissin yanısıra MANTIKΠ UNSURLARIN  dikkate alınması, vifak ve ittifak çizgisi üzerinde birleşilmesi ve bunun ağırlığının kalbte daima duyulması ve mutlaka müşahhas adımların atılması gerekir.”

Muhterem Hocaefendinin bu ikazvarî tesbitlerinin her zaman göz önünde tutulması gerekir…