Afganistan'da geçtiğimiz günlerde AKP'nin dünyada hizmet okullarını gasp için kurdurduğu Maarif isimli vakfın okullara el koyma girişimi velilerin ve öğrencilerin girişimiyle yarım kalmıştı. Afgan güvenlik güçleriyle okula gelen Maarifçiler oluşan tepkinin ardından okula zarar vererek binayı terk etmişlerdi. 

Devir kararının çıktığı günden bu yana Mezar-ı Şerif'teki okul bahçesinde ve binada nöbet tutan veliler kararlı direnişlerini sürdürüyor.

AKP'nin atadığı büyükelçiyle birlikte gasp için gelen maarifçilerin alınmadığı okulda eğitimcilerle birlikte kalan öğrenci velileri açıklama yapmaya devam ediyor.

Sevgili Arkadaşlar, Siyer ve tarih kitaplarında şöyle bir olay geçiyor: Hz. Ömer Efendimiz hilafet döneminde sivil polis görevini de yerine getirirdi. Geceleri sokağa çıkar, halkının durumunu gözetler ve muhtemel suç ve cinayetleri de önlerdi. Bir defasında, bir evde yüksek sesle müzik çalındığını duyuyor, duvardan tırmanıp insanların müzik çaldığını ve içki içtiğini görüyor. Bunun üzerine onları tutuklayıp derdest etmek istiyor. Ev sahibi ise kendisine 'hayırdır, ne yapıyorsun' diye soruyor. Hz. Ömer ise 'hem suç irtikab edersin, hem neden bizi suçluyorsun' diye cevap veriyor. Ev sahibi, biz bir suç işledi isek sen üç suç işledin şeklinde cevap veriyor. Hz. Ömer, adamın bu cevabına hayrette kalıyor ve adama suçunun ne olduğunu soruyor. Evvela, Kuran-ı Kerim “tecessüs yapmayın” mealindeki ayetle bizi tecessüsten men ediyor. İslami Ahlak da insanların ayıplarını araştırmaktan bizi alıkoyuyor. Halk arasında meşhur bir söz vardır: “Şeriat zahire bakıyor.” diye... Adam devam ediyor, saniyen sen evin duvarından tırmanıp bizi tutukluyorsun halbuki Kur'an-ı Kerim bir eve kapısından girmeye bizi emrediyor. Üçüncüsü Kur'an-ı Kerim, bir eve sahibinden izin almadan içeri girmeyin diyor.  Adaleti ile meşhur olan Hz. Ömer'se, sen haklısın, ben hata yaptım diyerek adamdan özür dileyip evden çıkıyor.

Biz devlet diye anılan Afgan ve Türk devletinin yaptığına şaşıp kaldık. Gördüğümüz gibi, hırsızca eğitim yuvamıza giriyorlar. Yönetim burada (Kabil), idare burada. Meseleler hukuk dairesinde çözülür. İzin almadan, bilgilendirmeden okula silahlı bir şekilde girmeyi hangi mantıkla izah edersiniz. Bildiğiniz gibi Afgan-Türk okulları 12. Sınıfa kadar çocukları okutur. Dolayısıyla orada okuyan tüm öğrenciler 18 yaşın altındalar ve Afganistan kurallarına göre 18 yaşın altındakiler çocuk sayılırlar. Sen çocukların harimine girersin. Afgan Eğitim bakanlığı bu işi yapsaydı yine izahı olurdu. Ama yabancı bir devlet böyle bir suç işliyor. Bizim için yabancı yabancıdır, ister Türk, ister Rus, ister Pakistanlı ya da ister Amerikan olsun. Benim aile ve çocuklarımın harimine kadar silahlı bir şekilde girmeye ne hakkın var? Bu bir cinayet, bir işgal hareketidir. Maalesef yaptıkları, insanlık dışı ve ahlak dışı bir muamele. Bir insanın yuvasına nasıl girmesi gerektiğini şeriat ve kurallar belirler. Yine de milletimizle gurur duyuyoruz. İşgalcilere karşı yer yer vatanseverlik, izzet ve cesaretini gösteren halkımızla gurur duyuyoruz. Bizim haberimiz olmadan dün Belh'li kardeşlerimiz işgalcilere karşı direniş gösterdiler, onları kovup onlara iyi bir cevap vermiş oldular. Biz onlara Aferin diyoruz ve onlarla gurur duyuyoruz.

Duygulandığım için bugün beni bağışlayın. Bir arkadaşımdan bir hikaye dinlemiştim. Ruslar'ın Afganistan'a geldiği dönemde buradan Pakistan’a göçler başlamıştı. Allah rahmet eylesin, Ecmel Han Hotak şöyle bir hikaye anlatıyor. Diyor ki biz Afgan hükümetine karşı propaganda yazıp radyoda yayınlardık. Sonra radyo yönetim kurulu, bizden propagandanın daha tesirli olması için bir Afgan’ın peştunca metin okumasını, dolayısıyla metni okuyacak bir Afgan bulmamızı istedi. Sonra ben pazarda rastgele Afgan bir manavla karşılaştım. Duruşundan okuma yazma bilen birine benziyordu. Kendisine bize okuma yazma bilen bir Afgan lazım dedim ve iş teklif ettim. Kendisi kabul etti ve benimle radyoya geldi. Kendisine işin detaylarını anlattım ve burada Kabil hükümeti aleyhine propaganda yazdığımızı, onun vazifesi de bu propagandayı okuması olduğunu anlattığım üzere gözünden yaşlar gelmeye başladı. Bana, benden daha haysiyetsiz bir göçmen Afgan bulamadın mı? Ben kendi milletime karşı nasıl propaganda okuyacağım dedi ve çıkmak istedi. O anda uyuyan vicdanım uyandı. Ben de bir Afgan'ım dedim ve bu cesaret bende de olması lazım dedim. Adam çıkmak istedi ama ben elinden tuttum. O andan sonra kendisine maaş vermeye başladık ve çocuklarını okutmaya başladık ve sonuna kadar bu adamla beraber kaldık. Ben de o andan sonra bu işi yapmamak üzere tövbe ettim. Şimdi Türk hükümeti ve onların yerli uşakları, Kabil'de birkaç tane önemli insan var, gücümüz yetmez, en iyisi biz Mezar-ı Şerif'ten başlayalım demişler. Halbuki bunlar bilememişler Afganistan'ın hiçbir köşesi cesaret ve himmet olarak diğerinden eksik değildir. İnanıyorum ki eğer bunlar Herat okuluna de tecavüz etselerdi aynı muameleyi görecekler. Celalabat'taki okulu işgal etmeye kalksalar tarihte unutmayacakları bir ders alacaklar. Kandahar'da işgalcilere karşı direnişte destan yazmış bir yer.

Biz Herat, Mezar-ı şerif, Şibirgan ve Celalabat'taki dostlarımıza da kokuşmuş yumurta ve domateslerle donatılmaları konusunda mesaj gönderdik. Kürek sapları mevcudiyeti konusunda arkadaşlarımız hemfikir değiller ama işgalcilere karşı tüm imkanlarımızla direniş göstermeye mecburuz.

Sahabe Efendilerimizden Saad (ibn-i Abi Vakkas mı ya da ibn-i Ubade hatırlamıyorum) Efendimiz’e bir mesele hakkında soru soruyor. Sorduğu Meselenin detayını anlatmıyorum isteyen varsa kendisine sonra anlatırım. Aldığı cevap üzerine “Ya Resulallah! Şeriat böyle diyor ama benim onurum izin vermiyor.” Bunun üzerine Allah Resulu (s.a.s) kendisine “Saad onurlu bir insan. Ben Allah’ın peygamberi olduğum için ondan daha onurluyum. Yüce Allah ikimizden onurlu ve o onurlu insanı seviyor.''

İman için, Milleti için, vicdanı için, ülkesi için onur ve direniş gösterenin inanın Allah yardımcısıdır. İnanıyorum ki biz başaracağız. Başarımızın göstergesi de işgalcilerin Mezar-ı Şerif okulundaki alçakça tutumudur. Demek bunlar kabiliyetlerini yitirmişler. Erdemleri olsaydı mantıkla usul ile muhakeme ile meseleleri çözmeye çalışırlardı. Ahlak ve usul caddesinden çıktıklarına göre kardeşimizin dediği gibi Allah’ın izniyle milletin iradesine karşı hiçbir zaman direnemeyecekler.

Okuldaki velilerden Seyyid İbrahim İmad ise şunları söyledi: