Beş vakit namaz, dinin direği, ibadetlerin özü, imanın ikiz kardeşi, mü’minin miracıdır. Her vakit namazının diğerlerinden farklı olarak kendine has bazı hususi özellikleri vardır. Her bir namaz vakti, kainatta önemli dönüşümlerin yaşandığı anlara denk gelir.

Kur’an-ı Kerim’de, “Namazlara, hele orta namaza (ikindi namazına) dikkat edin ve kalkıp huşû ile Allah’ın huzurunda durun.” (Bakara, 2/238) buyrulurak ikindi namazına (salat-ı vusta) özel olarak dikkat çekiliyor.

Ancak, bu noktada ikindi namazının kaçırılmasıyla ilgili şiddetli ikazların bulunduğunu da belirtmek gerekiyor.

İbn Ömer’in (r.a.) rivayet ettiği bir hadiste Allah Resulü (s.a.s.) şöyle buyuruyor: “İkindi namazını kaçıran kimse, sanki evlad u iyalini de malını da elinden kaçırmış kimse gibidir.” (Buhari, Mevakitü’s-Salat, 552)

Belki ilk bakışta bir vakit namazın terk edilmesinin böyle bir musibete benzetilmesini büyük bir ceza olarak düşünebiliriz. Halbuki ahirete müteveccih işlerin en küçüğü, fani dünyanın en büyük işlerinden daha büyüktür. Çünkü ahirete yönelik ameller sonsuza bakıyor. Evet, Allah rızası için gerçekleştirilen bir dakikalık amel, dünya ve içindekilerden daha hayırlıdır. Çünkü o amel artık, ebedileşmiş, sonsuzlaşmıştır. 

İkindi namazının kasten terk edilmesiyle ilgili başka bir hadis-i şerif de şöyle: “Kim ikindi namazını kasten terk ederse ameli bâtıl olur.” (Buhari, Mevakitü’s-Salat, 553) 

İkindi vakti adeta manevi tahsilat vakti gibidir. Gündüzün sonuna yaklaşılırken, kişi ikindi namazını kıldığında gün boyu yapıp ettiklerini, çalışıp çabalamalarını güzel bir niyet ile sevap hanesine kaydettirebilir. Aksi halde kılmadığı namaz ile böyle büyük bir mükafatı da elinden kaçırmış olacaktır.

Bir gece Resul-i Ekrem (s.a.s.), dolunaya bakıp şöyle buyurur: “Siz nasıl şu ayı hiçbiriniz zahmete düşmeksizin görebiliyorsanız, Rabbiniz’i de de öylece göreceksiniz. Artık güneşin doğuşundan ve batışından evvelki namazların hiçbirinden alıkonmamak için elinizden ne gelirse onu yapmaya çalışınız.” (Buhari, Mevakitü’s-Salat, 554)

Bilindiği üzere ehl-i sünnet, mümin kulların cennette Cemalullah’ı müşahede edebileceği hususunda ittifak etmiştir. Cennetin Cuma yamaçlarında Cemalullah’ı müşahedeyi arzulayan bir insan, bütün iradesini ortaya koyarak her türlü engeli bertaraf edip sabah ve ikindi namazını kılma gayreti içinde olmalıdır. Tabi diğer namazları da...

Gece-gündüz dönüşümlü olarak gökler ötesi alemlere gidip gelen bir kısım meleklerin sabah ve ikindi namazlarında bir araya gelmeleri, adeta devir-teslim törenlerini bu iki namaz esnasında gerçekleştirmeleri mevzuunu anlatan hadis-i şerif de ikindi namazının faziletiyle alakalı akla gelebilecek hadislerden birisi.

İlgili hadis-i şerifte Allah Resulü’nün (s.a.s.) şöyle buyurduğu rivayet ediliyor: “Birtakım melekler geceleyin, diğer takım melekler de gündüzün birbirini müteakip size gelirler. Bunlar sabah ve ikindi namazlarında birleşirler. Sonra içinizde kalmış olan melekler semaya yükselirler. Rabbileri namaz kılmış kullarının hallerini en iyi bildiği halde yine o meleklere: “Kullarımı ne halde bıraktınız?” diye sorar. Onlar da: Biz onları namaz kılar halde bıraktık ve yanlarına da namaz kılarken varmıştık, derler.” (Buhari, Mevakitü’s-Salat, 555)

Bizim için ne kadar hoş, ne kadar latif, ne kadar müjde dolu bir hadîs-i şerif! Aynı zamanda “İkindi namazı niçin bu kadar önemli?” sorusunun da cevabını da öğrenmiş oluyoruz.

O ulvî varlık melekler, sabah ve ikindi namazlarında saflarımızın arasına katılıyor, bizimle omuz omuza namaz kılıyor. Bu arada temiz, nezih, yüce duygu ve düşüncelerini ilham halinde ruhlarımızın içine akıtıyor ve sonra sanki bütün hayatımızı namazda geçiriyormuşuz gibi bir hüsn ü zan düşüncesi içinde Rabbimizin huzurunda bizim hakkımızda hüsn ü şehadette bulunuyorlar. 

Yazımızı şu hadis-i şerifle notlamış olalım:

“Her kim salat-ı berdeyni (yani iki serinlik vakti olan sabah ve ikindi namazını) kılarsa cennete girdi gitti!” (Buhari, Mevakitü’s-Salat, 574)