Taliban'ın hâkim olduğu bölgede yaşayan Ahmet ve Esamurama isimli Afgan gençler de vatanlarını geride bırakarak Türkiye'ye geldi. Van'dan giriş yaptıktan sonra otobüsle Aksaray'a kadar gelen gençlere köylüler sahip çıktı. Afgan gençler burada çobanlık yapmaya başladı. Tek istekleri ise, savaşın bir an önce son bulması ve ailelerine kavuşmak.

Amerika Birleşik Devletleri'ndeki (ABD) ikiz kulelere 11 Eylül 2011'de düzenlenen uçak saldırısının ardından başlayan Afganistan savaşı, 5'inci yılına giriyor. Amerika ve İngiliz güçlerine karşı Taliban'ın verdiği savaştan en çok masun Afgan halkı etkileniyor. Başkent Kabil olmak üzere ülkenin birçok yerinde her gün bombalar patlıyor. Bu saldırılarda onlarca insan hayatını kaybediyor ya da yaralanıyor. Taliban'ın üstlendiği bu saldırılarda son yıllarda çocukların kullanılması dikkat çekiyor. Özellikle 2013 yılından itibaren yaşları 10 ila 20 arasında değişen çocuklar, ailelerinden kopartılarak okula gitme bahanesiyle kamplara götürülüyor. Burada canlı bomba, mayın döşeme ve psikolojik eğitimler alan çocuklar, hedeflerine kilitlenmiş birer bomba haline dönüştürülüyor. Taliban askerlerinin belirlediği hedeflere kolay ulaşabildiği için çocukların üzerlerine giydirilen bomba yüklü ceketler patlatılarak masum insanlar katlediliyor.

Taliban’ın güçlü olduğu bölgede yaşayan Ahmet Rahimi de, 'canlı bomba' olmamak için ailesini geride bırakarak Türkiye'ye gelmiş. Afganistan'ın Kul eyaletinde ailesi ile yaşadığı dönemde Taliban’ın baskısından kaçarak İran üzerinden Van'a giriş yaptıkları Anadolu topraklarında Aksaray'a kadar gelen Rahimi, burada köylülerle tanıştı. Aksaray'da çobanlık teklifini kabul ederek, çobanlık yapmaya ve para biriktirmeye başladı.

Dokuz kardeş olduklarını ve abisiyle birlikte Taliban'ın tehditlerinden kaçtıklarını belirten Rahimi, "Taliban geliyor rahatsız ediyor. 10 yaşında Pakistan'a okumaya diye götürüyor. Orada canlı bomba olarak geliyorlar. Taliban bizim şehirde ve köyde çok. Küçük yaşta çocukları götürüyorlar. Yaşlılar biraz daha akıllı. Küçük yaşta gittiği zaman 'okumaya gitti' diyorlar. Ondan sonra canlı bomba yapıyorlar." diyor.

Köylülerin teklifini kabul ederek çobanlık yapmaya başlayan Rahimi, ailesine özlemini şu ifadelerle dile getiriyor: "Burada koyun güdüyorum. Ailemi özlüyorum tabi. Ne yapalım, bir şey yapamayız ki... Abim de çalışmaya geldi."

Rahimi ile aynı kaderi paylaşarak Aksaray'a gelen ve çobanlık yapan 18 yaşındaki Esamurama Kahramandi de, 5 kardeşine para göndermek için Türkiye'ye geldiğini ve kazandığı parayı kardeşlerine yolladığını söyledi.

Taliban'a yardım edildiği için bölgede güçlü olduğunu belirten Kahramandi, "Amerika bize yardım ediyor, Taliban’a da yardım ediyor. Sonra ikisine savaş yaptırıyor." ifadeleri ile bölgedeki trajediyi gözler önüne seriyor. Savaş ve iş sıkıntısı nedeniyle vatanlarını terk etmek zorunda kaldığını anlatan Kahramandi, şöyle devam ediyor: "İş olsa, savaş olmasa buraya kimse gelmez. Öyle sıkıntılar var ki, kaçıp geliyorlar. Okula gitmedim. Köyde var. Babamın koyunları var, koyun güttüm okula gidemedim."

Kahramandi, "Savaş olmasa kaçıp Aksaray'a gelmeyiz. Bizim gibi 18 yaşında, 19 yaşında adamları savaşa götürüyorlar. Vuruyorlar, öldürüyorlar. Biz de savaşa götürecekler diye koruyoruz ve kaçıyoruz. Savaş yaptırıyor bunu. Hep gençler savaşa gider, savaşır, vurur, öldürür. Ölen ölür kalan kalır. Kalan yine savaş yapar."

30 milyon civarında nüfusu olan Afganistan'da nüfusun yüzde 42’sinin 0-14 yaş arasında olduğu tahmin ediliyor. Ülkede okur-yazarlık oranı ise yüzde 30 civarında.

CİHAN