Cumhuriyet yazarı Aydın Engin, 1993 ve 2017'den iki ayrı satış rakamı paylaşıyor yazısında. Engin, "1993 yılında Türkiye’de ulusal ölçekte dağıtılan (yani yerel olmayan) basılı gazetelerin toplam tirajı (net satışı) 6 buçuk milyon idi, 2017 Aralık’ında ise sadece 3 milyon 150 bin" diyor.

Engin, İngiliz İndependent'in de 30 yıl dayanabildiğine değiniyor. ABD’nin batı kıyılarında artık kağıda basılı gazetenin de kalmadığını ifade ediyor. Yaşanan durumun Türkiye'ye özgü olmadığını ortaya koyuyor.

Geçen 30 yıl içerisinde Türkiye'de basılı gazete satışları yarı yarıya düşmüş durumda. Bu durumun hızlanarak devam edeceği yönelimi olduğunu da not düşen Engin, Gezi Direnişi'nden de bir başka bilgi paylaşıyor ve sözlerini şöyle sürdürüyor:

Gezi Direnişi’ne katılanlar arasında yapılan güvenilir bir anket çalışmasının medyaya ilişkin bölümünden bir sonuç aktarıyorum.

Gezi Direnişi’ne katılanların yüzde 82’si hiç basılı gazete satın almıyor; haberleri cep telefonlarından, laptoplardan okuyor. Basılı gazeteleri ise arkadaşlarının, anne babalarının aldıklarında ya da okul kantininde, dernek lokallerinde bulduklarında okuyorlar... 

“Ama ben kâğıt hışırtısını işitmek, gazete kâğıdının kokusunu duymak isterim” diyenler hâlâ var; ama sayıları dünyada ve Türkiye’de gitgide azalıyor. 

Yani şu devrimli dünyada bir devrin daha sonuna geliyoruz.