Beyza Ayar, son 3,5 yılda yaşadıklarını KHK TV’ye anlattı. İşte o röportajdan bazı bölümler: “Biliyorum ki hiç bir suçum yok. En zoru zaten ülkesini, mesleğini çok seven bir insan olarak ‘terörist’ yaftasıyla yaftalanmak en ağırı. Öğrencilerimi çok özlüyorum. Rüyalarıma giriyorlar. Ara ara görüştüklerim var ve çok mutlu oluyorum. Sabrediyorum, geçecek diyorum. Allah’a tevekkül etmeye çalışıyorum. Biliyorum geçecek. Biz kötü bir şey yapmadık. Bizim de sınavımız bu. inşaallah bir gün bitecek. Sabredeceğiz.”

“Cezaaevindeyken çocuklarım benim hasta çocuklara eğitim verdiğimi sanıyorlardı. O zaman birinci sınıftaydılar. Bana şimdi, ‘Anne bir daha o arada cam olan okula gitme’ diyorlar…”

“Her şeyinizi bir anda kaybedebiliyorsunuz. Bizi tanıyan insanların bizim yanımızda olmaması çok yaraladı. Rıskı veren Allah’tır, kimdesen böyle bir talebimiz yok. Öğrencilerim evimi ziyaret ediyorlar, sürpriz yapıyorlar. Sağolsunlar…”

“Yaşadığım süreç hayata bakışımızı da değşitirdi. Bazen ‘neden bu ülkedeyim ki diyorum. Keşke gidebilsem. Bu ülke bizi istemiyor. Yabancı bir ülkede gibiyim. Bir insanı asla görüşünden ve görüntüsünden ötürü yargılamamak gerektiğini çok iyi öğrendim.”