[M. Ertuğrul İncekul ] Avrupa Gençliği ve Radikalizm

Radikalizm; aşırılığa, şiddete evrilme ve meselelerini şiddetle çözeceğine inanmaktır. Bir adım sonrası da terörize olmaktır, silaha başvurmaktır.

M. ERTUĞRUL İNCEKUL-SAMANYOLUHABER.COM



Batı dünyası sömürgeciliğinden kurtulmak için verilen bağımsızlık ve özgürlük mücadeleleri bir takım radikal hareketleri tetiklemiştir. İnanmayan bütün insanları düşman ve öldürülmeleri gereken suçlular olarak gören bir sapık anlayış maalesef bir din gibi sunulmaktadır.

 “Cihat” kavramını ele alacak olursak  C-H-D harflerinden oluşur, genelde Kur’anda mücadele etmek, kendin ile savaşmak anlamına gelir. İhtiyaç sahibine yardım, bilim yolunda olmak, eğitim ve ilme destek olmak cihattır. Ama maalesef günümüzde radikal, eksrimist kelimeleri müslümanlar için cihadist olarak kullanılmaya başladı.


Almanya Leipzig’de tramvay yolunda namaz kılan ve tramvayın durmak zorunda kaldığı fotoğraf karesi, müslüman ufkunun darlığının, bağnazlığın ve radikalizmin bir fotoğrafıdır. 

Bağnazlık ve tutuculuk aynı anlama gelmiyor. Bağnaz; kendini güncelleyememiş, çağın diline uygun dinini, kendini yenileyememiş, bir takım din kabul ettiği alışkanlıklarında, yanlışlarında ısrar eden kişidir. Dini farketmez. Tutucu ise; inancında daha dışa kapalı yaşamayı ,takva dairesi dediğimiz hassasiyetlere riayet etmeyi, yani konservative olmayı tercih edendir. 

Radikalizm ve fanatizm iki yakın kavram. Duyguda, metodda  aşırılığa gitmenin adıdır. Radikalizm; aşırılığa, şiddete evrilme ve meselelerini şiddetle çözeceğine inanmaktır. Bir adım sonrası da terörize olmaktır, silaha başvurmaktır.

Dinde zorlamayı, cebriliği esas alanların yoludur. Hariciler gibi dinde olmayan şeyleri de dine ekleme ve din diye dayatma gafletidir. Kadınların özel zamanlarında üzerlerine farz olmayan namazlarını kılmaları gerektiğini hükmetmeleri gibi.

Kaba kuvvete başvuranların metodudur. “Yumuşak huylu ol ve tatlı dil ile dine davet et “ emrini anlayamamışların çarpık anlayışıdır. Din ne çekiyorsa böylesi radikaller, fanatiklerin ellerinden çekmektedir.

Avrupa’da radikalizm hızla yükseliyor. Özgürlükleri dini dayatma olarak algılayan bir zihniyet, her geçen gün özgürlükleri su-i istimal ediyor. Temsilin tebliğin önünde olduğu gerçeğini gözardı ediyor. Diyanet imamlarının Avrupa camiilerinde takındıkları siyasi tavır da buna bir örnektir. O yüzden Avrupa kendi imamlarını kendi yetiştirme kararı almaya başladı. Siyasal İslam( ki bu kavrama katılmıyorum İslam’ın siyasalı, gayr-i siyasalı olmaz) dünyada radikalizmi körükledi.

Malezya'nın eski Başbakanı Mahathir Muhammed'in, Müslümanların "geçmişteki katliamlar nedeniyle milyonlarca Fransız'ı öldürme" hakkına sahip olduğunu söylemesi radikalizmin dehşetini anlatmaya bir örnektir. 

Avrupa gençliği bir taraftan digital dünyanın büyüsü ve çekim gücü ile yol alırken, bir taraftan da deizm, ateizm ve radikalizm içinde yuvarlanmaya devam ediyor. Özgürlüklerin getirdiği her türlü bohemlik yaşanıyor. Bir taraftan da radikalizmin şiddet, vahşet girdabına düşenler, boğulanlar oluyor. İnancı başkalarına dayatma olarak alan, zamanla şiddet eylemlerine başvuran, terör örgütlerine bilerek ya da bilmeyerek alet olan bir sürü genç insan var. 

TE-SAT Avrupa Birliği Terörle Mücadele raporları ile güncel durumların takibi yapılabiliyor ve bu konuda Avrupa’nın güvenlik birimlerinin en önemli gündemlerinden birisini oluşturuyor. 

New Yorklu Darrell Lamont Phelps gibi, 20 yıl önce Müslüman olup Bilal Abdul Kerim adını aldı. Suriye’den yıllarca cihatçı grupların haberlerini yaptı. El-Nusra’ya katıldı.
İdealizmin radikalizme kayan boyutunda İdlip’te bir hapishanede şimdi belirsiz olan akıbetini bekliyor. 

Radikalizmle mücadele tüm insanlığın meselesidir, çevre duyarlılığı, hayvan hakları, küresel ısınma kadar önemli bir meseledir. Özellikle gençlerin radikalizmin acımasız ellerine düşmemesi , cihat diyerek kandırdıkları körpe insanların bu ağdan kurtulması için elbirliğiyle tüm çözüm yolları denenmelidir. İnsanlığını kaybeden hiç kimse inançlı olduğunu iddia edemez.

Ayrıca LQBT gibi azınlık haklarına saygı duymak, dinin ortaya koyduğu insana saygı ölçüsünü esas almamız gerekiyor. İslam'ın evrenselliği içerisinde davranış sergilemek esastır. Kimseyi yok ve tamamen günahkar sayamayız. Çeşitli günahlara, suçlara bulaşmış insanları, ya da kendimizi ebedi cehennemlik göremeyiz, Yaradanın merhametinin karar vericisi asla olamayız.

Radikalizmle mücadelede  çözüm yollarından sadece birkaçını not edeyim;

1- Radikalizmle mücadelede farkındalık oluşturma. Sosyal Medya, sinema, edebiyat diliyle radikalizmle mücadelenin toplumsal sağlığı korumaya yönelik canlı tutulması.
2- Suça, terör örgütlerine bulaşmış gençleri topluma geri kazanmaya yönelik çalışmalar yapmak, velilerini bilinçlendirmek. Yanlış ve mahvolmuş örnekleri gösterip, sorgulayıcı bir yaklaşım kazandırmak.
3- İdealizmin tarifi iyi yapılmalıdır. Gerçekten insanlığın faydasına olan ideal düşüncelerle gençler beslenmelidir.
4- Radikalizmle mücadele konusunda akademisyenlerin uzmanların teşvik edilmesi
5- Devletlerin bu konuda farkındalık projeleri oluşturması
6- Radikalizmle mücadele konusunda yeni filmler çekilmesi, kitaplar yazılması. Bu acıyı yaşayan ailelerle ilgili belgeseller hazırlanması. Topluma verdiği zararların sürekli anlatılması.

Radikalizmin ve şiddetin dini, milliyeti yoktur.

Teklif ve önerileriniz için;
Twitter: e_incekul 

06 Temmuz 2021 15:30
DİĞER HABERLER