Bir AK Partili ‘Cenazedeyim' diye mesaj atınca panikledim, bir yakınını kaybettiğini düşündüm.

Heyecanla ‘Hayırdır, kim öldü' diye sordum. ‘Kongredeyim' dedi. Tamam anladım, başka söze hacet yok. Sıradan biri değil, partinin kurucusu. En üst düzeylerde görev yaptı. Zor zamanlarda davaya vücut verenlerden. Bir başkası ‘İçerisi kalabalık. Boş yer yok. Ama coşkusuzluk, ruhsuzluk ve iştahsızlık var. Partinin durumu ağır. Hiçbir şey yokmuşçasına davranan hasta yakınları gibi herkes sessiz, rol yapıyor.' dedi. AKP'de eleştiriler, itirazlar hep fısıltıyla. Sebebi malum. Havuç ve sopa... İkisi de büyük.

Aslında olağan bir kongreydi. AKP, yapmak zorundaydı. Erteleme imkânı yoktu. Olağanüstü şartlarda gitti. Ve olağanüstü sonuçlar doğurdu. En çok yankılanan kongre oldu.

İki seçim arasında gerçekleşen kongrede yapılacaklar bellidir. Seçimin dışına çıkılmaz. Bir önceki seçimin muhasebesi ve yeni seçimin stratejisi belirlenir. En az konuşulan seçim oldu. 7 Haziran yenilgisinde teşkilatların sorumluluğu neydi, ne tür dersler çıkarıldı öğrenemedik.

Kongreye MKYK listesi damgasını vurdu. Tartışması öncesinde başladı. Kongre günü bile krizin habercisiydi. Davutoğlu, Erdoğan'ın yurtdışında olacağı 12 Eylül'ü özellikle tercih etti. Belli ki manevra kabiliyetini artıracağını hesapladı. Ama sicili kötüydü. Erdoğan, 7 Haziran listesinde kendisinden kaçırdığı son dakika değişikliklerini unutmadı. Kazakistan seyahatini iptal etti. Listeyi emin ellere teslim etmesine rağmen Davutoğlu'na güvenmedi, güvenemedi. Liste kavgası kongreden önce yaşandı, sonuca bağlandı. Salonda sadece onaylandı. Herkes biliyor ki Davutoğlu, ne itiraz ettiklerini listeden çıkarabildi ne de birlikte çalışmak istediklerini listeye yazdırabildi.