"İnsanlardır elbette bunun sorumlusu ama nihayetinde plonje bakış açısıyla tabloyu okuduğunuzda tüm karakterlerin birer figür olduğunu da görürüz. Yanılgının en büyüğü ise şu: Hiçbir otorite sonsuza kadar sürdüremez zulüm ve baskısını. Bir şekilde kendi rafındaki yerini alır ama olan da topluma olur."
(...)
Yaklaşık 4 yıldan beri görünür satıhta yaşananlar şaşırtıcı olmaktan ziyade temel arketiplerin fıtratlarına dönüş ve artık herhangi bir setrediciye ihtiyaç duymamalarından kaynaklanıyor. Elbette mebzul miktarda hayal kırıklığı birikiyor üzüntü dolu sinelerde ama tarih boyunca da böyle olmuş hep.
İster uzak geçmişe, Firavun öykülerine odaklanalım, ister yakın geçmişe gidip ittihatçı öyküleri analiz edelim hep aynı ‘durum’ ile karşılaşırız emin olun. Her gün hain, ajan, düşman üreten bir yapının ilanihaye bu pozisyonunu koruyacağını zannetmek yanılgının ağa babası… Bir süre sonra çemberin içi olarak görüp güvenli bölgede gölgelenmelerine izin verilenlerin dahi birer birer dışarı itildiğini görmeye başladıysak, son aşamaya gelindi demektir. Dolayısıyla paça sıyırıp dere kenarına çömelerek akan sudan ‘en az bir on yıl yararlanırım’ diyenlerin de bunu yavaş yavaş ve giderek yükselen sesle dillendirmeleri ise bir diğer delil.
(...)