Sözlü anlatımla başlayan ve sonrasında yazıya geçirilerek de varlığını sürdüren hikâye, insanın edip eylediği hatta eylemediği her bir şeyi içine alan, içinde insana dair her şeye yer açan bir türdür. Geçmişten bugüne ne kadar "hikâye" anlatıcısı varsa hepsi, yaşadıkları zamana, mekâna tanıklık ederek, hem kendi çağdaşlarına hem de kendilerinden sonra gelecek zamanın tanıklarına, bulundukları yerlerden "ses" vermişlerdir.

Zekeriyya Kantaş da yaşadığımız çağın ses veren tanıklarından. Sütun Yayınları tarafından hazırlanan "ÇAĞRI MERKEZİ" isimli hikâye kitabı, ismini kitapta yer alan bir hikâyeden alıyor.

Zekeriyya Kantaş'ın hikâyeleri başta Yağmur dergisi olmak üzere Yansıma, Yitik Düşler, Kuşluk Vakti, Hece Öykü, MEB Eğitim ve Kardelen gibi dergilerde yayımlandı.

Onaltı hikâyeden oluşan ÇAĞRI MERKEZİ, Zekeriyya Kantaş'ın ilk hikâye kitabı. Dili ve üslubunun sağlamlığı yanında birbirinden çok farklı karakterlerin, türlü insan hallerinin ustalıklı anlatımı eseri ayrıcalıklı kılıyor. Zekeriyya Kantaş, birçok hikâyesinde, uygulanması çok da kolay olmayan intak sanatını büyük bir incelikle kullanarak, okurlarına kah bir vosvosun, kah bir radyonun, sobanın ya da şadırvanın dilinden sesleniyor.

Yazarın sade dili, zarif ironisi, kuvvetli betimlemeleri ve güçlü temaları seçmedeki ustalığı, hikâyelerin okura "yakın ve tanıdık" gelmesini sağlayan etkenler.

ÇAĞRI MERKEZİ, eksikliği duyulan, özlenen kimi hislerin kokusunu taşıyan, modern çağın insan ruhunu kemiren karmaşasını resmeden ve bunun çıkış yollarını, hikâyeden yapılma oklarla gösteren bir eser.

Çağrı Merkezi, Zekeriyya Kantaş, Sütun Yayınları, 112 sayfa