Meclis Başkanlığı seçimleri 2002 yılından bugüne ‘tek kale’ maç olarak geçiyordu. AK Parti adayını gösterir ve ‘banko’ seçilirdi.Hatta, gösterilen adayın başına bir şey gelir diye yedek aday bile gösterilmişti. Muhalefetin şansının hiç olmadığı seçimlerdi. 

7 Haziran tablosunun aritmetiği Meclis Başkanlığı’nın hiçbir parti için çantada keklik olmadığını ortaya koydu. AK Parti’nin 258 oyuna karşı  292 oya sahip muhalefet 13 yıl sonra ilk kez yarışa ortak oluyordu.

Sayılar kritik, yarış heyecanlı, partilerin pozisyonları ve muhtemel fireleri merak uyandırıcı olunca medyaya gün doğdu. Gazeteciler için de hareketli bir gündü. Meclis bahçesinde 10’un üzerinde çadırdan TV’ler gün boyu canlı yayın yaptı.

Seçime geçilmeden önce Meclis Başkanlığı ile hükümet formülleri arasında korelasyonlar kuruldu her zamanki gibi. İktidar bir süre önce ‘ikisi birbirinden ayrı’ kararı almıştı. Acaba son gün değişecek miydi? Değişmedi. Başbakan Davutoğlu, ‘sonuna kadar kendi adayımıza destek vereceğiz’ sözüyle artık son tura İsmet Yılmaz ve Deniz Baykal’ın kalacağını ilan ediyordu.

Muhalefet cephesi de adaylarının arkasında durdu. Gün boyu CHP, MHP, HDP’den sonuna kadar adaylarını destekleyecekleri mesajı geldi.

(....)