Otuz yıl önceki fedakârlığa büyük vefa

Otuz yıl önceki fedakârlığa büyük vefa
Merhum Hüseyin Kamçı, Diyarbakır’da 30 yıl önce çocuklar okusun diye iki odalı evinin bir odasını okula, diğerini lojmana dönüştürdü.

Lice, Kocaköy ve Hani üçgenindeki Kokulupınar köyünde okumayan çocuk kalmadı. Doktordan öğretmene, uçak mühendisinden öğretim görevlisine kadar taş duvarlı o okulda yetişen çok sayıda isim Hüseyin Çavuş’u anmak için bir araya geldi.

Hüseyin Kamçı, 1983 yılında Kocaköy ilçesine bağlı Kokulupınar köyüne okul yaptırılması için çabalar. Milli Eğitim, devlete ait yer olmadığı için okul yapılamayacağını belirtir. Askerde çavuş olduğu için Hüseyin Çavuş olarak tanınan Kamçı da taş duvarlı evinin bir odasını derslik, diğer odasını lojman olarak tahsis eder ve tekrar Milli Eğitim’e gider. 1984’te köye bir öğretmen gönderilir ve eğitim başlar. Köylüyü toplayan Hüseyin Çavuş, “Çocuklarınızı mutlaka okutun. Bir gün gelecek, bu köyden mühendis, öğretmen, doktor çıkacak. Hepiniz gurur duyacaksınız.” diye nasihat eder. Üç yıl sonra da vefat eder. 30 yıllık süreçte köyde neredeyse okumayan çocuk kalmaz. Okuldan mezun 70’ten fazla meslek sahibi, çeşitli şehirlerde görev yapıyor. 40’tan fazla öğrenci de üniversitelerde eğitim görüyor. Kokulupınar köyü, önceki gün bu isimleri ağırladı. Hüseyin Çavuş’u anmak için düzenlenen programa, ilçe protokolü de katıldı. Şanlıurfa’da görevli Doktor Veysi Almaz, “Hüseyin amcamıza borcumuzu bir nebze de olsa ödemeye çalışıyoruz.” dedi.

Diyarbakırlı Hüseyin Kamçı, bir çavuş olarak yaptığı askerliği, bir de okuma tutkusuyla tanınırdı köyünde. İki odalı evini okula çevirdiğinde, onlarca çocuğun meslek sahibi olacağını adı gibi biliyordu. Tarih onu yanıltmadı da. İki odalı o taş mektepten mezun olanlar, 30 yıl sonra doktor, öğretmen, mühendis ve öğretim görevlisi olarak döndüler köylerine. Hüseyin Çavuş’a vefa için bir araya geldiler.     
Kocaköy’ün Kokulupınar köyü, gurur duyduğu isimleri ağırlamanın mutluluğunu yaşadı önceki gün. Hüseyin Çavuş’u anmak için ilkokulda düzenlenen programa, iki odalı taş evden mezun olan onlarca kişi ile ilçe protokolü katıldı. Şu an köyde okul müdürlüğü yapan Salih Almaz, “1986 yılında vefat eden Hüseyin Kamçı amcamız, bugünleri görseydi herhalde en mesrur kişi olacaktı.” dedi. Ve şu bilgiyi verdi: “Okulumuzun eski öğrencilerinin birçoğu şimdi aramızda. Şu anda bu okulun mezun ettiği 70’ten fazla meslek sahibi ile beraber ve hâlâ Türkiye’nin değişik üniversitelerinde 40’tan fazla öğrencimiz okumaya devam etmekte. Bugün ise okulumuzda 17 araçla 217 öğrenci taşımalı olarak eğitim görmekte.”     

‘ÇARESİZLİĞE TESLİM OLMADI’

 Programda geçen yıl Diyarbakır’da ‘yılın öğretmeni’ seçilen barış aktivisti Yahya Kamçı da bir konuşma yaptı. Hüseyin Kamçı’nın amcası olduğunu hatırlatan Yahya Kamçı, “Amcamın o dönemde verdiği fedakârlıklarla bu güzel günlere gelindi. O, çaresizliğe teslim olmadı.” şeklinde konuştu. Kamçı, köy okulunun adının Kokulupınar değil de ‘Hüseyin Çavuş’ olmasını ve bu konuda girişimlerde bulunulmasını istedi. Programda Şanlıurfa’da görev yapan uzman doktor Veysi Almaz ise sözlerine Hüseyin Kamçı’yı anarak başladı. Dr. Almaz şöyle devam etti: “Ahde vefanın bir gereği olarak bizler okuduk, bu yerlere geldik. Hüseyin amcamıza olan borcumuzu bir nebze de olsa ödemeye çalışıyoruz. Sizler de daha Vbüyük başarılar kazanarak bizi mutlu edeceğinize inanıyorum.”

Programda eczacı Halim Aşan, Hüseyin Kamçı’nın kızı görsel sanatlar uzmanı Ayten Kamçı da birer konuşma yaptı. Rehber öğretmenler Ahmet Tarhan, Hanım Kamçı, Nebiye Koçak ve Artuklu Üniversitesi Öğretim Görevlisi Aziz Aşan, öğrencilere sınavlarla ilgili slayt gösterisi sundu. Programa Kocaköy Kaymakamı Mehmet Çağrı Özpoyat, Kocaköy İlçe Emniyet Amiri Mustafa Parasız’ın yanı sıra çok sayıda Hüseyin Kamçı’nın akrabası ve davetliler katıldı.

Hüseyin Kamçı’nın 30 yıl önce okula çevirdiği evde, 1990’a kadar eğitim verildiği, aynı yıl tek odalı bir okul yaptırıldığı öğrenildi. Yeni okulun ise 2008’de eğitime başladığı belirtildi.

İki odalı okuldan 15 öğretmen çıktı

Hüseyin Çavuş’un görmeye ömrünün vefa etmediği başarı tablosu oldukça parlak. İki odalı taş mektep, bugüne kadar farklı dallarda 15 öğretmen, 4 mühendis ve onlarca memur yetiştirmiş. İşte o isimlerden bazıları:

Öğretmenler: Suna Almaz, Emine Almaz, Muzaffer Almaz, Süleyman Almaz, Yahya Kamçı, Ali Kamçı, Fatih Kamçı, Muazzez Kamçı, Ayten Kamçı, Hanım Kamçı, Harun Kamçı, Abdullah Aşan, Hadi Aşan, Sıddık Yıldız, Melik Kılıç.

Mühendisler: Sıddık Almaz, Muhammed Kamçı, Hikmet Kamçı, Mehmet Şirin Yıldız.

Ve diğerleri: Aziz Aşan (öğretim üyesi), Sami Almaz (avukat), Veysi Almaz (doktor), Sevim Kamçı (hemşire), Abdullah Almaz (veteriner hekim), Halim Aşan (eczacı), Ramazan Kamçı (psikolog), Aziz Kamçı (anestezi uzmanı), Hakim Kamçı (biyolog), Şirin Kamçı (arkeolog), Abdullah Naza, Masum Yıldız (imam hatip), Mehmet Almaz (müezzin)

05 Mayıs 2014 07:42
DİĞER HABERLER