“PKK gerçekten çekiliyor mu?” diye sormak şart oldu çünkü; son dönemde Ankara’ya örgütün dağlardan indirip sınır dışına gönderdiklerinin, sadece yaşlanmış, yıpranmış, hasta vb mensupları olduğu bilgileri geliyor.

PKK’nın gerçekten silah bırakma ile sonuçlanacak ‘samimi’ bir süreçte olup olmadığını sor(gula)mak şart oldu çünkü; bölgeden gelen istihbari duyumlar, çekilme süreci ile birlikte son dönemde örgüte katılımlarda ciddi bir artış yaşandığına işaret ediyor.

Örgütün bir yandan ‘çekiliyor’ görüntüsü verirken, diğer taraftan kritik bölgelerde kurulu düzenini koruduğu ve her yıl bu dönemlerde olduğu gibi, ‘kış hazırlığı’na başladığı yönünde yerel istihbarat bilgileri var.

Bu hazırlığın yoğun şekilde yapıldığı bölgeler şöyle: Şırnak kırsalında, özellikle de Gabar, Cudi ve Kato dağları ile örgütün yıllardır yoğun şekilde üslendiği Besta Dereler bölgesi. Hakkari kırsalında, özellikle de sınıra yakın, Çukurca ve Şemdinli kırsalı.

PKK, başta bu bölgeler olmak üzere yıllardır varlığını sürdürdüğü birçok kesimde kış aylarına yönelik lojistik hazırlık çalışmalarını sürdürüyor. Bu faaliyet, örgütün en azından bu kışı da dağlarda , bilinen bölgelerde geçirmeye hazırlandığı anlamına geliyor.

Ellerinde silahları, sırtlarında çantalarıyla dağlardan inen ve sınır dışına çıkan PKK’lılara gelince... Birincisi, ‘çekilen’ örgüt üyesi sayısı öngörülen ya da beklenenin çok altında. (Bu noktada, Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’ın önceki hafta, Âkil İnsanlar Heyeti ile yaptığı toplantıda, “Henüz yüzde 15’i gitti” dediğini hatırlatmakta fayda var.)

İkincisi ve belki daha önemlisi ise istihbarat birimlerinin elindeki bilgilere göre mevzilerinden çıkıp gidenlerin çok büyük bölümü, yaşlı, yıpranmış ya da hasta olan militanlar. Bir başka deyişle, zaten artık işe yaramayan, örgüte adeta yüke dönüşmüş olanlar. Yani PKK bu vesile ile vakti gelen mensuplarını bir anlamda emekliye sevk ediyor.

Örgüt yaşlı ve hasta üyelerinin yarattığı yükten kurtulurken, bir yandan da yeni katılımlarla insan gücünü takviye ediyor. Yani PKK aslında gençleşiyor, tazeleniyor. Bölgede, ‘çekilme süreci tamamlandığında, devletin dağdan inenlere iş imkânı yaratmak gibi birçok avantaj sağlayacağı’ görüşü hakim. Bu beklentinin, son dönemde PKK’ya katılımları artırdığı bilgisi de istihbarat raporlarında yer alıyor.

Birçok gencin, “Örgüte katılalım, birkaç ay sonra dağdan iner ve bu işten kazançlı çıkarız” şeklinde özetlenebilecek bir düşünceyle hareket ettiğinden söz etmek mümkün. Bölge halkında var olan bu düşünceyi örgütün de bir propaganda malzemesi olarak kullanmasıyla birlikte, dağa çıkanların sayısında son haftalarda kayda değer bir artış gözlendiği belirtiliyor.

Şimdi...

Kamuoyu önünde “Barış istiyorum” diyen, “Çekiliyorum” diyen bir örgüt, geri planda yukarıda aktardığım hazırlık ve çalışmaları yürütüyorsa... Aynı örgüt (ve siyasi uzantısı olarak işlev gören BDP) “Biz üzerimize düşeni yaptık, birinci aşama bitti. Şimdi ikinci aşamaya geçilmeli ve hükümet (devlet) üzerine düşeni yapmalı” dediğinde, buna kimin ve nasıl inanmasını bekliyor olabilir acaba?