DW Türkçe'nin görüştüğü, ismini vermek istemeyen bir başka hemşire de, "Yorulmuş ve bitmiş durumdayız" diyor: "Çalıştığımız hastanede her gün kaç kişi eks oluyor (ölüyor), bilemiyoruz. Kaç sağlık çalışanı pozitif, onu da öğrenemiyoruz. Sanki sır. Sanki günah…"

Konya’daki hastanelerde yatakların dolu olduğuna dair bilgiler gelmesine rağmen görüntü olmamasını ise şöyle açıklıyor:

"Hastanenin her yerinde kamera sistemi var. Soyunma odası ve tuvalet haricinde her yer kamerayla izleniyor. Kim çekip de paylaşacak?"

Konya’da vakaların artması üzerine 5 Ağustos’ta şehir hastanesi devreye girmiş ve Eğitim Araştırma Hastanesi’nde yer alan 800 yataklı bir bina tamamen boşaltılarak covid’li hastalara ayrılmıştı. Konya İl Sağlık Müdürlüğü’nün verdiği bilgiye göre burada tedavi gören covid dışı 78 hasta, ambulanslarla şehir hastanesine nakledildi.

Boşaltılan binadaki tıbbi cihazlar da taşındı ve personelin bir kısmı şehir hastanesinde görev yapmaya başladı. Eğitim Araştırma Hastanesi’nde kalan personel sayısı azaldığı için iş yükünün arttığı bildiriliyor.

Pandemi nedeniyle erken açılan şehir hastanesinde de durum farklı değil. DW Türkçe’nin edindiği bilgilere göre hasta kabulü başladı ancak sedye yok, ilaç konulacak buzdolabı yok, telefon santrali bile tam olarak devreye girmiş değil. Dahili numaralar bağlanamadığı için personel birbirine cep telefonuyla ulaşmaya çalışıyor. 5 Ağustos’ta "Tam kapasiteyle hizmet sunmaya başladı" denilen hastanede, hastadan kan almak için kullanılan tüplerin gelmesi bile bir saati buluyor. Çünkü bu tür hizmetler taşeron firmalarca yürütülüyor. Personelin, önce firmaya ulaşıp hangi malzemeye ihtiyaç olduğunu söylemesi gerek. Firmadan gelen görevlinin getirdiği belgeyi imzaladıktan sonra malzemeyi teslim alabiliyor. Ve her işlem için devlete fatura kesiliyor.