Bir başka perakendeci Rus ve Arap turistlerin çekilmesiyle alım gücü düşen ve kredi kartlarının ödemelerini bile yapmakta zorlanan yerli müşterinin alım yapmak istese de yapamadığını anlattı.

‘Rus uçağını düşürmek çok mu lazımdı, AVM’ler ve oteller boş, Antalya’da oda fiyatları 20 dolar’a kadar düştü, yine de müşteri yok, oteller satılık alan yok’ tespiti oldukça can yakıcıydı.

Satışlarda ne kadar düşüş yaşadıklarını sorduğumda gıda dışı perakende de yüzde 30-50, gıdada da yüzde 10-20 arası düşüş olduğunu, indirimlere rağmen bu oranların değişmediği kaydedildi.

Perakende, medya ve finans sektörleri içerisinde yer almış biri olarak, ‘Bir ülke perakende ve finans sektörlerini yabancı ve işbirlikçilerine teslim etmişse, kendi ülkesinde artık sadece tüketici ve global markaların oyuncağı konumundadır’ ’tezimi defalarca yazdım, devlet yetkililerine ve sektörün oyuncularına çok önceden söyledim. Çözüm önerileri dikkate alınarak harekete geçilmedi. Genel ekonomik gidişat ve perakende sektöründeki bu durumu çok önceden öngörüp muhataplarına anlatmış olmamızın hiçbir işe yaramamış olduğunu bilmenin acı gerçeği ile bir kez daha yüzleşmiş olarak masadan kalktık.

Her birisi kendi alanında lider olan iş adamları, tarihlerinde ilk defa genel ekonomik gidişat ve yaşadıkları atmosferi anlatmaktan korktuklarını, cesaretlerini toplayıp anlatmak isteseler dahi muhatap ve çözüm bulacak kimse olmadığından hareketle çaresizlik içerisindeler.

Biz sgk ve vergilerimizi düzenli olarak öderken elektrik su doğalgaz faturalarımızı zamanında yatırırken, ödemeyenlere tanınan ayrıcalık ve onların yükünü bize yüklemeleri Allah’tan reva mıdır?’ diye sitem ederken bile endişeliydiler.

Bir ülkeye ilk gelen yabancı sermayedarlar perakendeci ve finansçılardır. Dünya perakendesinin ilk onunda bulunan Carrefour ve Tesco uzun zamandır çıkış için müşteri arıyor. HSBC de öyle.

Ekonominin gerçekleri algılarla ve yalanlarla yönetilemez.