Bu dönemde Uygur ailelerin Türkiye'ye getirildiği ve Zanbak'a yerleştirildiğine dair haberler çıkmaya başladı. İddialara göre bu durum MİT gözetiminde gerçekleştiriyordu.

IHS Jane'den "güvenlik analisti" Anthony Davis'e göre, Türkistan İslami Partisi'nin Suriye birlikleri, aileleriyle birlikte Türkiye'den Suriye'ye geçerek, terk edilmiş Hıristiyan ve Şii köylerine yerleştirildi.

2015 yılında gelen Uygurların sayısına dair düşük tahminler 5-6 bin civarına işaret ediyordu. Getirilen cihatçıların, Uygur eğtiim kamplarında silahlı eğitim aldığı, İdlib, Halep ve Hama'da intihar bombacısı olarak kullanıldığı da öne sürülürken, El Nusra Cephesi'ne katılan Uygur cihatçıların, İdlib kentinin alınmasında da rol oynadığı aktarılıyor.

Çin Dışişleri Bakanlığı sözcüsü Hong Lei de, bu cihatçıların "Çin'in ulusal güvenliğine ciddi tehdit teşkil ettiğini" belirtti.

Ancak o sırada Suriye'de "seküler demokratik isyan" söylemlerini sürdüren Batı medyası, bu konuya dikkatlerin çekilmesinden kaçındı.

Times of Israel'de yer alan yazıda, konunun İsrail istihbarat raporları tarafından da doğrulandığı belirtiliyor.

Bu raporlar, 5 bin kadar Çinli Uygur'un, Türkistan İslam Partisi, Ahrar'uş Şam ve El Kaide bağlantılı örgütlerde yer aldığına işaret ediyor.

Al Aan TV çalışanı gazeteci Jenan Moussa, İdlib'in El Kaide kontrolünde olduğunu belirtiyor. Moussa'ya göre bölgedeki 38 kontrol noktasından 27'si El Kaide ve mütefiklerinin elinde, 9'u Ahrar'uş Şam, 2'si ise ÖSo tarafından kontrol ediliyor.

Ancak yazıda ABD'nin İdlib'in "muhaliflerin" elinde olduğunu iddia ederek bölgeye silah gönderdiği, Türkistan İslami Partisi'nin gelişkin ABD silahlarına sahip olduğu belirtiliyor.

Paris merkezli Stratejik Araştırma Vakfı, TİP'in esas amacının Şincan'da bir İslami halifelik kurmak olduğunu belirtirken, Şincan'ın Çin için önemli bir bölge olduğu, bu sebeple ABD'nin Uygurlara desteğine Çin'in cevap vereceğinin beklendiği söyleniyor.