Adalet ve Kalkınma Partisi (AKP) hükümetlerinin yönettiği 2000’li yıllar Türkiye’sinin en önemli sorunu işsizlik oldu. Özelleştirmelerle ve kamunun özellikle sanayi kesiminden elini çekmesiyle meydan istihdam yaratamayan küçük ve orta büyüklükteki işletmelere (KOBİ) kaldı.

Bugün Türkiye’deki her 1000 şirketin 998’sini, çalışan sayısı 250’yi geçemeyen KOBİ’ler oluşturmuş durumda. Bu durum, emekçi kesimlerin kurumsal olmayan şirketler eliyle esnek çalışma ve güvencesizlik sarmalına sokulmasına neden oldu.

 

Böylece ülke ekonomisi istihdam oluşturma kabiliyetini tamamen kaybetti. İlk kez 2001 krizinden sonra 2002’de yüzde 10 barajını aşan işsizlik, son 10 yıldır bırakın düşmeyi yüzde 10’un altına inmedi. 

2000’lerden önce ancak kriz dönemlerinde görülen yüksek işsizlik AKP döneminde olağan hale getirildi. 2018 yazında yaşanan kur şokuyla beraber ise ülke nedenleri ekonomik olan ancak sosyal sonuçları daha belirgin olan bir krize girdi.

2010’LAR İŞSSİZLİKLE ANILACAK

Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) verileriyle genç işsizlik oranı 2019 ağustosunda tarihi rekorunu kırarak yüzde 27,4’e ulaştı. Kasım ayı itibariyle 1 milyon 160 bin kişi 1 yıldan uzun süredir iş aramasına rağmen bulamıyor. 

Ekim ve kasım aylarında daha önce iş arayan 337 bin kadın iş aramaktan vazgeçerek ev işleriyle uğraşmaya başladı. 83 milyonluk ülkede sadece 28,5 milyon kişi istihdamda. 

4,4 milyon kişi ise iş arayıp bulamıyor, geri kalanlar ise bir nedenle iş gücüne dahi katılmıyor. Aynı nüfuslu Almanya’da işgücüne katılım oranı yüzde 74 seviyesindeyken Türkiye’de bu oran kasım ayı itibariyle yüzde 52,5.

Ancak 2001 krizinin bile çok üzerine çıkan işsizlik göstergeleri nasıl olağan hale getirilebildi? AKP’nin sırrı işsizliğin sorumluluğunu başkasına yıkabilmesinde gizli. 

Gerek “her üniversiteli iş bulacak diye bir şey yok” gibi cüretkar çıkışlar, gerekse kamunun çalışma hayatından tümüyle elini çekmesi ile hükümet işsizliğin sorumluluğunu işsizlere ve özel sektöre yıkabildi. Bir yandan süren dinci kuşatmayla beraber işsizlerin ümidi Allah’a kaldı. Çünkü aylarca iş arayıp bulamayan işsizin çevresinde bunun sorumluluğunu alabilecek tek bir makam kalmadı.

Birgün Gazetesinde yer alan habere göre Türkiye'nin işsizlik krizi Türkiye’ye özgü bir çarpıklık ortaya çıkardı 

İşsizler iş bulmak için ümidini “iş bulma duası” ile aramaya başladı. Google’da “iş bulma duası” aramalarıyla TÜİK’in genç işsizlik oranı birbirini yakından takip ediyor. İşsizlik oranları artıkça iş bulma duasını arayanlar da artıyor. İşsizlik oranının azalmasıyla “iş bulma duası” aramaları azalıyor.

Google’a iş bulma duası yazınca yaklaşık 1 milyon 600 bin arama sonucu çıkıyor. Sonuçlar işsizleri mutelif dualara götürüyor. Bu “mucize dua” veya “dua et iş bul” adıyla açılan sayfaların videoları yüzbinlerce kez izleniyor. Örneğin nazarduasi.gen.tr sitesinde iş bulma duası şu şekilde tanımlanmış; “İş bulma duası, uzun süre iş bulamayanların yada işini değiştirip daha iyi imkanlarda iş arayanların okuyacağı bir duadır.

 

Günümüzde insanlar iş seçimi çok yapmaya başlamışlardır. Rızkın nerede olacağını tayin etmeye çalışmak yanılgı oluşturabilir. İş bulma duası çok iyi bir iş çıkarma manasında okunmamalı. Rızkı kazanabileceğiniz bir iş bulduğunuzda razı gelmelisiniz. Bu işe başladıktan sonra başka bir iş bakmamalısınız. Yoksa sürekli orası "güzel değil, burası böyle değil" gibi vesveseler ile hata yaparsınız ve sıkıntı çekersiniz.”

Google Trends’de “iş bulma duası” yazıp aratanlar işsizlikle beraber artıyor. Binlerce sonucun çıktığı aramalar ise hurafelerle dolu.

Youtube’da 91 bin abonesi bulunan Dua Hanem kanalındaki “iş bulma duası” videosuna göre iş bulmak için 2 gün zikir çekilmeli. İlk gün 990 defa “Allahu Yü’ti Mülkehu Men Yaşa” denmeli, ikinci gün ise 1150 defa “Malikü’l-Mülki Tü’ti’l Mülke” denmeli. Videoya göre bu cümleler inanarak denirse kişinin iş bulması kolaylaşıyor.