“Sevgili öğrencilerim; Ahmet, İsmet, Berkay, Burak, Mehmet Fatih, Vehbi, Talha, Egemen, Yağız, Ahsen, İkbal, Defne, İrem, Ceylin Oruç, Ecrin, Ceylin İçler, Zehra, Betül, Gülnur, Hatice ve Melike Zelal. Bir dönemi daha başarıyla bitirdiğinizi öğrendim. Hepinizi tebrik ediyorum. Her dönem sonunda karne verirken karnelerinize görüşlerimi yazardım. Bu kez hepiniz için mektup yolluyorum. Bir süredir sizden uzaktayım ancak sakın sizi unuttuğunu zannetmeyin. Hepinizle ilgili sürekli bilgi alıyorum. Gözüm üzerinde yani. İnşallah yakında tekrar birlikte olacağız. Sizler benim gelecek adına kurduğum güzel hayallerimsiniz. Memleketimize güzel hizmetler yapacaksınız. Kiminiz doktor, kiminiz öğretmen, kiminiz mimar ve mühendis, kiminizi de hakim olarak hayal ediyorum. Beni hayal kırıklığına uğratmayacağınızı biliyorum. Derslerinize iyi çalışın, kitap okumayı ihmal etmeyin, ailelerinizi de sakın üzmeyin. Öğretmenlerinizi de üzmeyin. Hepinizi çok özledim. Sizin için sürekli dua ediyorum. Sizler de benim için dua edin. Hepinize ailelerinizle birlikte güzel bir tatil geçirmenizi diliyorum. Ailelerinize benden bol bol selam söyleyin. Allah’a emanet olun. Sizi çok seven öğretmeniniz.”

Öğretmenin kendi el yazısıyla yazdığı işte o mektup: