"Her gün yas tutuyor, ağlıyoruz. Her gün, bugün katliam yapıldı gibi onların cenazeleri gözümüzün önünde. Adalet sağlansın, barış gelsin istiyoruz. Bunu suç olarak kabul ediyorlar. Roboski şehitleri gündeme gelmesin istiyorlar. Yaşadığımız sürece şehitlerimizi unutmayacağız."

Şırnak’ın Uludere ilçesine bağlı Ortasu (Roboski) köyündeki bombardımanda ölen Mehmet Ali’nin annesi Fadile Tosun bu sözlerle, bir daha eski yaşantılarına dönemediğini anlatıyor. Fadile Tosun dokuz yıl boyunca her sabah uyandığında çocuğunun mezarıyla  yüzleşiyor. Çünkü evi mezarlığın tam karşısında. Oraya ev yapmalarını Mehmet Ali istemiş. Bombardımanın oğluyla birlikte hayallerini de alıp götürdüğünü anlatıyor. Evlilik hazırlığındaki oğlunun hayalinin öncesinde ev ve araba almak olduğunu anlatıyor. Mehmet Ali olaydan iki gece sonraki yılbaşını Roboski'nin geleneklerine göre kutlamak istiyormuş. O gün kaçağa gitme nedeni de yılbaşı harçlığı çıkarmakmış. 

Mehmet Ali’nin babası Zeki Tosun hakkında üç ayrı dava açılmış. Tosun'a göre, bu davalar "Roboski'yi konuştuğu için" açıldı. Sadece adalet istediklerini söyleyen Tosun, "Biz çok acılıyız. Adalet bize geleceği yerde bizi yargılıyor, suçluyorlar. Roboski'ye bu ihanetin neden yapıldığını bilmek istiyoruz. Bugüne kadar ne devletten, ne hükümetten, ne adaletten bir şey görmedik" diyor.

Olayın üzerinden 9 yıl geçti. Köyde matem halen devam ediyor. O günden beri düğün yapılmıyor, rengârenk yöresel kıyafetler giyen kadınlar, siyah giysilerini hiç çıkarmıyor. Cadde ve sokakları genellikle boş olan köyde ölüm sessizliği var. Irak sınırında alınan güvenlik önlemleri nedeniyle artık kaçağa gidilemiyor. Tarım ve hayvancılığın olmadığı bölgede, köylüler kaderleriyle baş başa kaldı. İşsiz gençlerin bir kısmı korucu olmayı kabul etti, kalanı da batıya göç etti.

Servet Encü, Roboski'den sağ kurtulan üç kişiden biri. Katırına bakmak için ayrıldığı gruptan 15 metre uzakta olduğu için şu an yaşıyor. Encü, bölgedeki resmi görevlilerin, köylülerin kaçağa gittiklerini bildikleri iddiasında. DW Türkçe'ye konuşan Encü, olay anını "Cehennem gibiydi" sözleriyle anlatıyor. O anları her gün yaşadğını belirten Encü, halen uykusundan bağırarak uyandığını söylüyor. Olayın yaşayan tanığı olduğu için kendisinin de öldürüleceğini öne sürüyor: 

 "Uçak bombaları bıraktığı zaman arkadaşların üstüne düştü. Basınç beni 20 metre fırlattı. Üstüm hep yanmıştı. Bombaların, insanların, hayvanların parçaları gökten yağıyordu. Gözümü açtığımda karın içine düştüm. Heron keşif yapıyordu. Nerede sağ insan varsa öldürüyordu. Ben ölü numarası yaptım. Karın içinde 2 saat kaldım. Sürünüp, bir kayalık ararken çukura düştüm. Ailemi arayıp yardım istedim. Köylüler gelince beni çıkardılar. Ambulansı, askeriyeyi, korucubaşını, aradık. Kimse yardıma gelmedi. Beş yaralı vardı. Hepsi yolda öldü. Ambulans gelse ölmezlerdi."