Gazetenin internet sayfasında hem İngilizce hem Türkçe  olarak yayınlanan haberin başlığı ise dikkat çekiciydi: Ankara artık ABD'nin müttefiki değil.

ABD Savunma Bakanı Chuck Hagel'ın ABD'nin IŞİD'i yok etme çabalarına yardım edecek ana koalisyona katılacak 10 ülkeyi açıklamasından bu yana sadece bir hafta geçti. Bu bir haftada İngiltere Suriye'ye hava saldırısı düzenlemeyeceğini Almanya da hiçbir güç kullanmayacağını açıkladı. Şimdi de Türkiye geri adım atıyor.

Türklerin geri çekilişi İngiliz ya da Almanlarınkinden bir adım daha ötede. Ankara herhangi bir askeri hamle yapmayacağı gibi ABD'nin Suriye sınırına 160 kilometre mesafede bulunan İncilik Üssü'nden teröristlere karşı hava saldırısı düzenlemesine de izin vermeyecek. Bu durum özellikle yıllar sürmesi beklenen bir operasyon öncesinde Pentagon'un önünde lojistik ve keşifle ilgili engeller yaratacak.

Tıpkı Türkiye 2003'te ABD'nin Saddam Hüseyin'i devirmek için Irak'a kendi toprakları üzerinden hava saldırıları düzenlenmesini reddettiğinde başka çözümler bulunduğu gibi, ABD ordusu hava saldırılarını düzenlemek için başka yollar bulacaktır. Türkiye'nin Irak ve Suriye ile olan kara sınırının yaklaşık 1200 kilometre. Bu da Türkiye'nin IŞİD'e karşı verilecek olan mücadeleye sadece sembolik bir destekten daha fazlasını verebileceği anlamına geliyor. Ancak sonuç tam bir hayal kırıklığı.

Anlaması en güç durum ise Türk hükümetinin bir NATO üyesi olmasına rağmen ABD müttefiki ya da Batı'nın dostu olarak davranmayı uzun bir süre önce bırakmış olması. ABD'nin Türkiye eski büyükelçisi Francis Ricciardone bu hafta Türk hükümetinin açıkça Suriye'deki el Kaide uzantılı el Nusra Cephesi Örgütü ve diğer terörist örgütlerle görüştüğünü duyurdu. Ayrıca yabancı cihatçılar Suriye ve Irak'a gitmek için Türkiye'yi geçiş noktası olarak kullanırken Türk hükümeti buna göz yumdu. Ricciardone geçtiğimiz Aralık ayında Başbakan Recep Tayyip Erdoğan tarafından az daha istenmeyen kişi ilan ediliyordu.

Erdoğan hükümetinin Gazze'de Hamas'a ve Mısır'da Müslüman Kardeşler'e uzun bir süredir verdiği destek göz önünde bulundurulursa Türkiye'nin yükümlülüklerini yerine getirmeme isteği anlaşılıyor. IŞİD Türk diplomatları ve ailelerini Musul'da esir tutuyor olabilir ancak vatandaşları esir düşen tek ülke Türkiye değil. Ankara aynı zamanda IŞİD karşıtlarına gönderilecek silahların Kürt terörist örgütü PKK'nın eline geçmesinden korkuyor. Ancak bu İncirlik Üssü'nün ABD harekatlarına kapatılması için bir sebep olamaz.

Kaçınılmaz sonuç ABD'nin IŞİD'e karşı vereceği savaşta daha iyi bir bölgesel müttefik bulmasıdır. Beklendiği gibi Suudi Arabistan gibi Arap devletler en azından kamuoyuna isteksiz müttefikler olduklarını belli ettiler ve Bağdat'taki yeni hükümetin ordusunu yeniden toplayana kadar ne kadar yardımcı olabileceği bilinmiyor.

Burada en iyi seçenek, desteklerini sunan ve diğer müttefiklerin aksine asker göndermeye hazır olan Kürtler olarak öne çıkıyor. İncirlik yaklaşık 60 senedir ABD güçlerine ev sahipliği yaptı ancak belki de İncirlik'i Kuzey Irak'taki Kürt topraklarında bulunan bir hava üssüyle değiştirmenin zamanı geldi. Amerika'nın artık Ankara'da arkadaşları olmayabilir ancak bu Orta Doğu'da başka bir seçeneğimiz kalmadı anlamına gelmiyor.