Yargı, gücünü anayasadan değil Saray'dan alırsa...

Hitler'in Yargıçları ve Führer Devleti'nin İnşası...

HASAN CEMAL- T24.COM

Hitler'in Yargıçları ve Führer Devleti'nin İnşası...

CHP lideri Kılıçdaroğlu:

Enis Berberoğlu kararını veren

İstanbul 14. Ağır Ceza Mahkemesi

topluma, "Anayasalar

bizi bağlamaz, biz gücümüzü

Saray'dan alıyoruz" diyor.

Gücünü anayasadan değil,

Saray'dan alan bir mahkeme...

Kılıçdaroğlu'nun sözü aklımda iz bırakıyor.

Twitter'da bakınıyorum.

Aslı Kazan'ın tweet'i çarpıcı...

Herhangi bir yoruma ihtiyaç göstermiyor.

Sanki Kılıçdaroğlu'nun, "Anayasalar bizi

bağlamaz, biz gücümüzü Saray'dan

alıyoruz" sözünü açıklıyor.

İnternet'te dolaşıyorum.

Bianet'te bir yazı başlığı dikkatimi çekiyor:

Hitler'in Yargıçları

ve Führer Devleti'nin

İnşası...

Türk-Alman Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nden

Doç. Dr. Berke Özenç imzalı yazının

bazı bölümlerini aşağıya alıyorum.

Nazi rejiminin inşasına zemin

hazırlayan kanunlar değil,

yargıçlardır.

Sonuç, Alman tipi başkanlığın

kurumsallaşması

ve Führer Devleti'nin kurulmasıdır.

Nazilere yakın pek çok hukukçunun

o dönemde gururla ifade ettiği gibi

Almanya artık "sosyal bir hukuk

devleti" değil, "Adolf Hitler'in Alman

hukuk devleti"dir.

Yargı, hem rejimin inşa sürecinde

hem de rejimin bekasının korunmasında

kritik bir rol üstlenir.

Özellikle Nazi devletinin inşasına

zemin oluşturan konjonktürün

yaratılmasında,

diğer bir deyişle,

tüm muhalefet kanallarının

susturulmasında ceza kanunlarının

sınırsız yorumu belirleyici

bir rol oynar.

Fakat bu sınırsız yorumun sınırını

ya da daha doğru bir ifadeyle hedefini

belirleyen ise Hitler'in ve Parti'nin

sıklıkla tekrarladığı "millilik" kriteridir.

Millilik vurgusu öylesine ön plana çıkar ki,

1936 yılında ceza kanununda yapılan

bir değişiklikle yalnızca ceza kanununda

açıkça öngörülen suçların değil,

"sağlıklı milli şuur" uyarınca cezalandırılmayı

hak eden eylemlerin de cezalandırılacağı kabul edilir.

Bu değişiklikle ceza hukukunun

temel ilkesi olan kıyas yasağı,

diğer bir deyişle savcı

ya da yargıçların

keyfi bir şekilde

suç türetmelerine

engel olan ilke

tamamen ortadan kaldırılır.

Böylece millilik kavramı,

hali hazırda yürürlükte olan

tüm kanunların keyfi bir şekilde uygulanmasına

imkan tanıyan ve kanunların sağladığı

asgari güvenceleri yok sayarak

hukuk güvenliğini ortadan kaldıran

bir kriter olarak ortaya çıkar.

Ardından yargıçlar da milli değerleri

korumak ve Nazi adaletini

tesis etmek amacıyla

mevzuatı bir kenara koyarak,

"Nazi Devrimi"nden aldıkları

ilhamla gerçekleştirdikleri

zihinsel inkılabı kararlarına yansıtır.

Bunun sonucunda

"milli" olmadığına

kanaat getirilen bireylerin

yalnızca özgürlükleri

kısıtlanmaz, yaşam hakları da

ellerinden alınır.

Yargının hukuku eğip bükerek

siyasi iktidarın temennilerine göre

karar vermesi halinde ortaya çıkan durumun

ya da çöküşün sonuçlarını

tüm toplum yaşar,

yargıçlar da bundan

müstesna değildir.

Bu noktada sadece tek bir örnek

vermek yeterli olacaktır.

Nazi Rejimi'nin binlerce muhalifi idama yollayan

ünlü Halk Mahkemesi'nin

başyargıcı Roland Freisler,

göreve gelmesinin hemen ardından

Hitler'e yazdığı bir mektupta,

"Führer'im; halk mahkemeleri bundan böyle

bir karar verirken, o karara konu olan olayı

siz değerlendiriyor olsaydınız,

nasıl karar vereceğinize inanıyorsa,

o yönde bir karar vermeye

çalışacaktır" diye yazıyordu.

Gerçekten de halk mahkemesinin verdiği kararlar,

Führer'in çizdiği yolda

Nazi devletinin

yüce çıkarları adına,

var olan hukuk kurallarını

yok sayan nitelikteydi.

Kötü hukuk kuralları

ya da hukuk kurallarının

hatalı yorumu,

bireylerin adalet talebini

karşılamadığı için

toplumsal huzursuzluklara

neden olur. Fakat hukuk kurallarının,

hele ki anayasanın fiilen

ortadan kaldırılması

ya da uygulanmaması,

toplumsal çöküşe giden

geri dönülemez bir yol açar.

İyi pazarlar!

18 Ekim 2020 11:32

DİĞER HABERLER