Bir insanın doğru yolda olması yetmiyor, yaptıklarının, davranışlarının, tutumunun doğru anlaşılması da gerek. Yanlış anlama, yanlış yorumlamalar olumlu çabaları bir süre gölgeleyebilir. 

PCID Pontificial Council for Interreligious Dialogue (Pontificial Dinler arası Diyalog Konseyi) 1964’ de Papa Saint Paul VI tarafından Vatikan'da kuruldu. Diğer din mensupları ile diyaloğu hedefledi. Sonradan Katolik Kilisenin de onayı ile ismi Dinler arası Diyalog Konseyi’ne çevrildi. Kuruluş amacı diğer din mensupları ile saygıyı, karşılıklı anlayışı ve iş birliğini sağlamak, desteklemek. Bu kapsamda faaliyetler yürütmeye devam ediyor. 

En son PCID Başkanı Kardinal Miguel Angel Ayuso Müslümanlar için 2022 Ramazan mesajı yayınladılar. Vatikan'da yayınlanan bu mesaj ufunetli ve boğucu bir dönemde önem arz ediyor. Pandeminin insanlığı birleştirdiğine dikkat çeken mektubun içeriği şu şekilde;

Değerli Müslüman erkek kardeşlerimiz, ve Müslüman kız kardeşlerimiz,

Hepimizin bildiği gibi, COVID-19'un neden olduğu salgın, ailelerimizin üyeleri de dahil olmak üzere dünya çapında milyonlarca insanın hayatını aldı.  Diğerleri hastalandı ve iyileşti, ancak virüsün sonuçlarından çok uzun süreli acı ve ıstırap çektiler.  Ramazan Bayramı ile sona eren Ramazan ayınızı kutlarken, düşüncelerimiz, hepimizi kendi katında korumuş olan Yüce Allah'a şükrediyoruz.  Ayrıca ölüler ve hastalar için üzüntü ve umutla dua ediyoruz.

 Pandemi ve yaşam tarzımızın her alanında yarattığı trajik etkiler, bu önemli unsurlardan birine bir kez daha dikkat çekti: paylaşmak.  Bu nedenle, her birinize ve hepinize göndermekten memnuniyet duyduğumuz mesaj'da bu konuyu ele almanın uygun olduğunu düşündük.

Hepimiz Tanrı'nın armağanlarını paylaşıyoruz: hava, su, yaşam, yiyecek, barınak, tıbbi ve medikasyon ilerlemelerin meyveleri, bilim ve teknolojinin çeşitli alanlardaki ilerlemesinin sonuçları ve bunların uygulanması, evrenin gizemlerinin devam eden keşfi...  Allah'ın lütuf ve kereminin bilinci, O'na karşı kalbimizi şükranla doldurur ve aynı zamanda O'nun nimetlerini her türlü ihtiyacı olan kardeşlerimizle paylaşmaya teşvik eder.  Birçok insanın işsiz kalması ve pandemiye bağlı ekonomik ve sosyal sorunlar nedeniyle içinde bulunduğu yoksulluk ve güvencesiz durumlar, paylaşma görevimizi her zamankinden daha acil hale getiriyor.

 Paylaşmak en derin motivasyonunu, sahip olduğumuz her şeyin Tanrı'nın armağanları olduğunun ve sonuç olarak yeteneklerimizi tüm kardeşlerimizin hizmetine sunmamız, sahip olduklarımızı onlarla paylaşmamız gerektiğinin farkındalığında kendini bulur.

 Paylaşmanın en iyi şekli, gerçek empatiden ve başkalarına karşı etkili şefkatten kaynaklanır.  Bu bağlamda, Yeni Ahit'te anlamlı bir meydan okuma buluyoruz: “Eğer bir kimse dünya malı içinde hali vakti yerindeyse ve kardeşinin muhtaç olduğunu görüp de ona kalbini kapatırsa, Allah'ın sevgisi onda nasıl kalıcı olabilir?  Çocuklar, sevgimiz sadece sözler ya da sadece konuşma değil, aktif ve gerçek bir şey olmalıdır” (1 Yuhanna 3, 17-18).

 Ancak paylaşım maddi mallarla sınırlı değildir.  Her şeyden önce, her insan yaşamının bir parçası olan, birbirinin sevinçlerini ve üzüntülerini paylaşmayı içerir.  Aziz Pavlus, Roma'nın Hıristiyanlarını “sevinç olduklarında başkalarıyla birlikte sevinmeye ve kederli olanlarla birlikte üzülmeye” davet etti (Romalılar 12, 15).  Papa Francis, kendi adına, paylaşılan bir acının yarıya indirildiğini ve paylaşılan bir sevincin ikiye katlandığını doğruladı (bkz. Scholas Occurrentes öğrencileriyle buluşma, 11 Mayıs 2018).

 Empatiden, akrabalarımızın, arkadaşlarımızın ve akrabalarımızın hayatlarında hem neşeli hem de üzücü olan önemli olaylar vesilesiyle tutum ve duyguların paylaşılması gelir.

“komşular, diğer dinlerden olanlar da dahil: sevinçleri bizim olur, üzüntüleri de bizim olur.”

 Paylaşılan sevinçler arasında bir çocuğun doğumu, bir hastalıktan şifa bulma, eğitimde veya işte başarı, bir yolculuktan güvenli dönüş ve kesinlikle başka durumlar vardır.  İnananlar için özel bir sevinç de vardır: Büyük dini bayramların kutlanması gibi.  Bu vesileyle diğer dinden dostlarımızı ve komşularımızı ziyaret ettiğimizde veya tebrik ettiğimizde, bayramlarının dini boyutunu kendimiz gibi benimsemeden onların bayramlarının sevincini paylaşabiliyoruz.

Paylaşılan üzüntüler arasında öncelikle bir yakınımızın ölümü, aileden birinin hastalanması, işini kaybetmesi, bir proje ya da işin başarısız olması, ailede bazen yaşanan krizler vardır, bazen ailenin bölünmesiyle sonuçlanır.  Dostlarımızın yakınlık ve dayanışmasına, sevinç ve barış zamanlarından çok, kriz ve keder zamanlarımızda ihtiyacımız olduğu açıktır.

Umudumuz, sevgili Müslüman kardeşlerimizin, tüm komşularımızın ve dostlarımızın sevinçlerini ve üzüntülerini paylaşmaya devam etmemizdir, çünkü Allah'ın sevgisi her insanı ve tüm evreni kucaklar.

 Ortak insanlığımızın ve ondan akan kardeşliğin bir göstergesi olarak, huzurlu ve bereketli bir Ramazan ayı geçirmenizi ve Ramazan Bayramı'nın coşkuyla kutlanmasını dileriz.

Avrupa ve Dünya'da diyalog iftarları devam ediyor. İtalya, Hollanda, Belçika, Portekiz, İspanya, Lüksemburg, Fransa’da bazen daha az katılımlı bazen de akademisyenler, bürokratlar, gazeteciler, iş insanları ve farklı din mensupları ile geniş katılımlı kültürler arası ve dinler arası Hizmet diyalog iftarları kaldığı yerden devam ediyor. Yeniden dünyanın huzura kavuşması için iyilerin ve gerçekten sevgiye inananların ortak zeminlerde buluşup, evrensel ve ahlaki ortak paydalarda konuşup, fikir alışverişinde bulunup, ortak projeler üretmesi kaçınılmazdır. Karanlığa küfredeceğine bir mum da sen yak prensibinin modası hiç geçmeyecektir.

Okuyucuya not: İnsanlığın ve Türkiye’de tüm insani hakları elinden haksızca alınan mazlumlarımızın özgürlüklerine, imkanlarına ve sevdiklerine en kısa zamanda kavuşması, hukuk , demokrasi ve sevginin ülkemize tekrar geri dönmesi  temennisi ile Ramazan Bayramı’nızı gönülden tebrik ederim.