Amerikan Fizik Derneği konferansında sunulan araştırmada, araştırmacı Tim Wei, 70 yıllık çözülmesi çok zor olan sorunun sonuçlandığını belirterek, "İlk olarak, bulmacanın çözüldüğünü düşünüyorum. Yunuslar, Gray ve diğer insanların hayal ettiğinden çok daha güçlüler " dedi. 1936 yılında İngiliz zoolog James Gray, şüpheci bir şekilde yunusların saniyede 9 metre hızla yüzdüklerini gözlemlemişti. Yunusların gerekli gücün onda birini üretebileceğini tahmin etmişti ve yunusların cildindeki bir şeyin su altındaki sürtünme gücünü artırdığını ve yüksek hıza ulaşabildiklerini tasarlamıştı. Birçok biyolog Gray'in çelişkisini uzun süre reddetmesine rağmen, yunus vuruşunun gücünü belirlemek için çalışma yapmadı. Güçlü yüzücüler olan yunusları gözlemlemek için, araştırmacılar Amerikan donanmasından emekli olmuş Primo ve Puka isimli 2 yunusu incelediler. Araştırmacılar, suyun hareketini görünmez yapan küçük köpüklerle dolu özel tasarlanmış bir tank kullandılar. Tank yunusların hızlarını videoya almak için çok küçük olduğu için sudaki kuyruk performansları da videoya kaydedildi. İtme kuvveti yunusların ağırlığına ve kuyrukları tarafından yaratılan ölçümlere göre hesaplandı. Köpüklerin hamlesini izlemek için yazılım kullanan araştırmacılar, hızın derecesini yunusların kuyruğunun ürettiği güce (yaklaşık ortalama 100 kg) çevirmek için havacılık ve uzay araştırmalarındaki enerji ölçüm kavramlarını kullandılar. Bu miktardaki itme kuvvetinin ortalama düzeydeki olimpiyat yüzücüsünden yaklaşık 6 kat daha fazla olduğunu buldular. hatta yunuslar yüzme fenomeni Michael Phelps'ten 3 kattan daha hızlı yüzebiliyorlar. Benzer kas hacmi olmadan yüzücünün kıyafetleri bile Phelps'e avantaj sağlayamaz. Biyoloji Profesörü Frank Fish, bunun bir çelişki olmadığını belirteret, "Yunusların bunu yapmak için her zaman kasları vardı. Gray yanılmıştı" dedi.ZAMAN