İşkence mağdurunun anlatımlarına göre, Adalet Bakanlığı ek binasının yanında ve Ankara Bölge Adliyesi’ne yaklaşık 100 metre mesafede bulunduğu belirlenen toplama kampında yüzlerce kişi kötü muameleye maruz kaldı.

''Yüzlerce kişi haftalarca bir basketbol sahasında toplu halde tutulduk. Bulunduğumuz alanda sırt üstü, yüzü koyun ya da sola dönük yatmamız yasaktı. 160 kişinin kullanması için tek bir tuvalet  ve sadece 2 banyo vardı. Sadece 2 saat aralıklarla su veriliyordu. Banyo için günlerce sıra bekliyorduk. 11 kez sorgulandım ve hiç birinde avukatım yoktu.

Evet, hem bana hem de başkalarına işkence yaptılar. İnsanları panelvana bindirip başka yerlere götürüyorlardı. Gidenlerden sadece birkaç tanesi geri geldi. Yani dönmediler. Dönenlerin söylediğine göre yön tayini yapamasınlar diye araç içinde sürekli dayak atmışlar. Herkese, ‘Konuşmazsan buradan sağ çıkamazsın. Öldürsek seni kimsenin umurunda olmaz. Aileniz belki yıllar sonra tazminat alır ama bize yine de bir şey olmaz’ diyorlardı.

İlk gözaltına alındığımda oradakilerin çoğu kurmay subaydı. İkinci kez alındığımda ise hemen hepsi sivildi. Mühendis, doktor, öğretmen…Onların istediği şekilde konuşmayanları 3. kata götürüp ağır işkenceler yaptılar. Çırılçıplak soyup sandalyeye bağladılar, basınçlı su tuttular. Sürekli başımızdan aşağı içi buz dolu su döktüler. Konuşmak yasaktı. Tuvalet sırasında sürekli ağlayan birine ‘ne oldu’ diye sordum…Kendisine jopla tecavüz edildiğini söyledi.

İkinci kez gözaltına alındığımda şartlar daha da ağırlaşmıştı. Konuşmamıza kesinlikle izin vermiyorlardı. Doktorlar işkence ya da darp raporu yazmaya korkuyordu. Bir doktor yazdı, onu hemen başka yere götürdüler, gözaltındakiler için de başka hastaneden ‘darp yoktur’ raporu aldılar.

Görüşmeyi gerçekleştiren gazeteci Cevheri Güven, yerini tespit ettikleri spor salonunun işkence merkezlerinden sadece biri olduğunu ve çok sayıda başka toplu gözaltı merkezi bulunduğunu belirterek insan hakları örgütleri, baroları göreve çağırdı.