Emekyoğun sektörler, asgari ücrette yapılacak artışın paylaşımının ne şekilde olacağına kilitlenmiş durumda. İşverenler, artışın kamu ile özel sektör arasında adil paylaşımı konusunda formüller üretiyor. Maliyetlerinde emeğin payı büyük olan ve Türkiye'de en çok istihdam sağlayan sektörlerin başında gelen hazır giyim ve konfeksiyon, asgari ücrette yüzde 30 civarında artışle oluşacak maliyetin, sektörde tahribata yol açmaması için iki formül önerdi.

Ege Hazır Giyim ve Konfeksiyon İhracatçıları Birliği (EHKİB) Yönetim Kurulu Başkanı Emre Kızılgüneşler'in önerdiği formüllerden birisine göre asgari ücret vergiden muaf tutulursa ve işçi SGK payı 5 puan aşağı çekilirse bin 300 TL'ye çıkacak asgari ücretin 300 TL'lik farkının işverene maliyeti, yüzde 11-12 seviyesinde kalıyor. Asgari ücretteki artışın maliyetinin üretime olumsuz etki yapmaması için EHKİB tarafından getirilen ikinci öneri ise 300 TL'lik artışın, "aile yardımı" başlığı altında işçiye ödenmesi. Bu formülde 300 TL'yi, işveren ve devlet 150'şer TL olarak paylaşıyor. 300 TL'lik tutar maaşa yansımayacağı için kıdem tazminatına da etkisi olmuyor.

Hazır giyim ve konfeksiyon sektöründe faaliyet gösteren bütün işletmelerin büyük bir tedirginlik yaşadığını söyleyen Kızılgüneşler, işverenlerin asgari ücrette yüzde 10 civarı bir artışa kendini hazırladığını ancak mevcut ortamda yüzde 30 seviyesinde olduğunu, birçok işletmenin ya kapanacağını ya da kayıtdışı istihdamın artış göstereceğini savundu.

'ASGARİ ÜCRET DOMİNO ETKİSİ YAPACAK'

Asgari ücretteki artışın, maliyetlerin artışında domino etkisi yapacağını dile getiren Kızılgüneşler, "Şu hususun gözden kaçırılmamasını istiyoruz, asgari ücrette yapılacak artış, tüm ücretlerde artışı beraberinde getirecek. Bu artışlarda maliyetin büyük dilimi işverenlere yüklenirse birçok işletme, faaliyetlerine son verme durumunda kalacak ve işsizlik artacaktır." diye konuştu. Asgari ücrette net ile brüt arasında yaklaşık yüzde 50 fark oluştuğuna vurgu yapan Kızılgüneşler, şöyle devam etti: "Asgari ücrette çalışan eline geçene bakarken işveren, maliyetlerine yansıyan toplam rakama bakıyor. Refah seviyesi iyi, alım gücü yüksek bir toplum olacak ki biz sanayiciler, ürettiklerimize müşteri bulabilelim. Hiçbir sanayicinin, çalışanının aldığı ücrette gözü yok ancak bir de dünya gerçekleri var. Dünyadaki rakiplerimizle rekabet edemeyeceğimiz bir ücret politikası, bizim üretim ve satışlarımızı olumsuz etkileyeceği gibi işçilerimizin, emeklerini sunacakları sanayi tesisleri bulmasını da olanaksız hale getirecektir." CİHAN