Devletin ‘Yok Etme Dili’: Benzer Yöntemler, Farklı Hedefler

İsterseniz hedef kitleleri farklı olsa da bundan 10 yıl kadar öncesi ile bugünün pratiklerini kısaca hatırlayalım.

Sabahın erken saatlerinde, kameralar eşliğinde yapılan gözaltılar ve baskınlar; kişiyi hedef almaktan ziyade, onunla özdeşleşen siyasi yapı üzerinden kamuoyuna korku salmak için birer araç olarak kullanılıyor.

Hukukun zayıf işlediği her dönem devletin rutini haline gelen bu uygulama, Hizmet Hareketi’ne yönelik tüm operasyonların vazgeçilmezi olmuştu. Ekrem İmamoğlu’nun gözaltına alındığı 19 Mart’tan bu yana aynı pratiği CHP’li kadroların gözaltına alınma süreçlerinde görüyoruz.

Gözaltındaki kişilerin toplu halde dizilerek gösterilmesi, suçu ispatlanmadan kamuoyunda ‘mahkûm’ ilan edilmeleri… Bu da devletin cezalandırma sürecini ‘gösteri’ye dönüştürmesinin bir parçası.

CHP’ye yakın isimler, yargı sürecinde uydurma delillerle karşı karşıya kaldıklarını ısrarla dile getiriyor. Keza 10 yılı aşkın süredir Hizmet Hareketi dosyalarından yargılanan onbinler için, görevi ve yetkisi gereği attığı imzadan sorumlu tutularak, hiçbir delil bulunamayınca evrakta sahtecilik gibi her yöne çekilebilecek suçlar uyduruldu.

Tüm bu yaşananlar, devletin ‘hukuki kılıfla gözüne kestirdiği vatandaşını itibarsızlaştırma’ tekniğinin nasıl işlediğini gözler önüne seriyor.

Şu an CHP’ye dönük olarak ihale yapmak, belediye hizmeti vermek, bir STK’ya destek sağlamak gibi sıradan işlemler “örgüt üyeliği” çerçevesinde sunuluyor. Bu da devletin “fiili” değil “niyeti” yargılamaya başladığının işareti. Aynı şekilde Hizmet Hareketi dosyalarında, sohbete gitmek, derneğe ve sendikaya üye olmak, gazete aboneliği, haberleşme uygulaması kullanmak, bir derneğe bağış yapmak ‘terör suçundan mahkumiyet sebebi’ olarak kabul ediliyor.

Sembollere Müdahale

Mal Varlığına El Koyma

Hizmet Hareketi’ni destekleme bahanesiyle yüzlerce şirket ve kuruluşa kayyum atanması, mal varlığına el konulması süreci şimdi benzer şekilde CHP’lilere yönelmiş durumda. Bu yöntem, yalnızca cezalandırma değil, ekonomik anlamda çökertme aracı olarak da işliyor.

Bu hukuksuzlukların altında aslında tek bir motivasyon yatıyor: Erdoğan’ın ölene kadar iktidarda kalma hedefine hizmet edecek şekilde hukukun içinin boşaltılması.

Hizmet Hareketi’ni hedef alan soruşturmalar döneminde bu hukuksuzluklar, toplumun geniş bir kesimi tarafından sessizlikle karşılandı, adeta onaylandı. CHP’nin bu hukuksuzluklara hedef olduğu şu günlerde birçoğu “Bu bize yapılır mı?” sorusunu sormaya başladı. Halbuki bu soru, çoktan yanıtını bulmuştu: Yöntem sabit; konjonktüre göre hedef değişebilir.

CHP’ye yönelik operasyonlar, sadece kişisel ya da kurumsal bir mıntıka temizliği değil; Türkiye’de Erdoğan ve AKP iktidarının varlığını devam ettirmek için itibarsızlaştırma ve bertaraf etme geleneğinin yeni bir halkası. Bu tablo, demokratik siyasetin değil, otoriter bir sistemin “hukuki argümanlarla kurgulanmış sindirme dili”.

Şu bir gerçek ki bu dil, susuldukça daha da yaygınlaşır.