Aslında Koru’nun tanık olduğu kontrol sistemi çok eskilere dayanıyor. Örneğin bir ara Anadolu ajansı müdürlüğünü yapmış olan Kemal Öztürk, çetele tutar, sonra o fişleme raporlarını Erdoğan’a sunardı. Hangi televizyon hangi toplantıyı kaç dakika göstermiş, hangi gazete hangi haberi ne kadar vermiş gibi bilgiler Başbakan’a arz edilir; hatta oradan çıkan sonuca göre TV yöneticilerine telefon açılır, rica edilir; hatta fırça atılırdı.

Daha da korkunç bir durum: Görevini medyayı şikayet gibi algılayan Öztürk’ün raporlarının kafadan atma bilgilere dayandığı söyleniyordu. Erdoğan’ın usta fotoğrafçısı Kayhan Özer yeminle söylüyordu ki Erdoğan’ı dakika dakika kimin ne kadar yayınladığını gösteren raporu Öztürk, hiçbir veriye dayanmadan rastgele yazıyor, sonra arz makamına çıkarıyordu. Şahitleri bile vardı fotoğraf ustasının…

Olay çok. Vakti gelince anlatmak daha faydalı sanırım; ama madem Fehmi Bey’in hatırasından yola çıktık; o sürecin dönüm noktasını da kaydedelim buraya.

Bol talimatlı o görüşmede ‘paralel yapı’ başta olmak üzere kiminle nasıl sert mücadele edileceği konuşulur. Bazı yandaş medya yöneticileri kraldan çok kralcılık örneği sergileyerek kelle ister ve kışkırtıcılık yapar. Toplantı sahibi bundan müthiş bir haz alır. Sadece Mustafa Karaalioğlu nazik bir itirazda bulunur. Türkiye’nin seçim öncesi çok fazla kutuplaştığını artık daha makul bir atmosfere ihtiyaç duyulduğunu falan söyler. Haklıdır; ama zılgıtı da yer. Tıpkı canlı yayında olduğu gibi azarlanır. Albayraklar o geceki konuşmalardan rahatsızdır; ama bir şey demez, diyemez ama toplantı boyunca susar.

Nazif Apak - Yeni Hayat