Cadde boyunca yerlerde göze çarpan devasa çukurlar, yığılmış taş birikintileri tehlike yaratıyor. Belediye, çeşitli büyüklükteki alanlara çakıl taşları doldurarak çukurları kapatmaya çalışsa da bu konuda başarılı olduğu söylenemez.

Birçok dükkân kepenk indirmiş. Yıllardır hizmet veren ve İstiklal Caddesi’yle özdeşleyen birçok marka artık yok. Kiralık bina ve dükkân sayısında çok ciddi bir artış gözlemleniyor.

İstiklal Caddesi’nde deyim yerindeyse sokak çalgıcıları enflasyonu yaşanıyor. Birkaç metre arayla ağıt yakanından flüt çalanına, gitar eşliğinde şarkı söyleyenden halay çekene geniş bir skalada sokak sanatçısına rastlamak mümkün. Ne var ki bu sokak sanatçılarının çoğu aslında bir enstrüman çalmayı bilmiyor. Haliyle tarifsiz bir gürültü kirliliğine neden oluyorlar.

Sokak çalgıcılarından daha büyük sorun ise Suriyeli mültecilerin dilendirilmek zorunda bırakılan minik çocukları. Çok sayıda çocuk sokaklarda yanlarından geçenlerden ya para talep ediyor ya da bir şey satmaya çalışıyor. Miniklerin perişan hali herkesi üzüyor.

Minik çocukların yanı sıra yetişkin dilendiricilerin sayısının da artması dikkat çekici. Hatta caddenin tam ortasında beton zemine bebeğiyle uzanıp, uyuyana bile rastladık. Duvar kenarlarında ve sabit mekânlarında dilenen dilenci sayısı fazlasıyla artmış.

Bir dönem şık hanımefendilerin ve beyefendilerin salındığı sokaklarda şimdi dev çöp dağları bulunuyor. Gerek esnafın gerekse Beyoğlu sakinlerinin en rahatsız olduğu konuların başında temizlik sorunu geliyor. Esnaf, belediyenin temizlik konusunda yetersiz kaldığını düşünüyor. Özellikle ara sokaklarda tablo daha da kötü bir hal alıyor.

Cadde boyunca batılı turistlerle karşılaşmak neredeyse imkânsız. Çeşitli ülke temsilciliklerinin önünde polis araçları ve olası bir tehlike durumunda müdahale etmek üzere emniyet mensupları nöbet tutuyor.