İlahiyatçı Yazar Bahattin Karataş Ramazan Ayından daha fazla istifade edebilmenin yollarını anlattı. 

Ramazan sıcaklık demek. Ramazan buzların erimesi, düşmanlıkların, kinin, öfkenin sönmesi, şeytanların bağlanmasıdır. Ramazan kaynaşma, Ramazan paylaşma, bölüşme, açları görme, açlığın ve açların farkında olma ve nimetlerle donatılan insanın rahmet ve merhamet kesilmesidir. Ramazan insanın nefis ve enaniyetinin açlıkla terbiye görüp haddini bilmesidir. Kul olduğunun farkına varmasıdır..

       

Gündüzü oruçla bir çeşit ibadeti, gecesi teravihlerle farklı boyutta farklı bir ibadeti ihtiva eden bir zaman dilimidir Ramazan..

       

İnsan oruçla Allah'ın verilen nimetlerin farkına varır, hem nimetlerin esas sahibinin Allah olduğu, kendisine verilenlerin geçici olduğu, istediği zaman istediğini yiyemeyeceği imanına erer.. Hem kendisinin Allah adına dağıtım memuru olduğunu, kimseye de minnet edemeyeceğini bilir. 

Oruç insanın beşeri kazurattan temizlenip ruhun hayat derecesine geçip Allah'a miracıdır..Orucun sonlarına doğru Kadir Gecesi'nde Rabbimizin rahmetini sağanak sağanak başımızdan aşağı indirmesi ile kulluğumuzun afv-u mağfiret finalini yakalamış oluruz..

       

Levhi mahfuzda muhafaza edilen Kur'an'ımızın dünyamıza tenezzülüdür. Dünya Efendimiz (as) ile müşerref olduktan sonra ikinci kez Kur'an'la şereflendi. Yer göklere karşı bu tenezülat ile iftihar etti. Ben de Hz. Muhammed a.s. ve Kuran var dedi." O Ramazan ayı ki size hidayet olsun diye onda Kuran indirildi"

       

Göklerden sicim sicim inen rahmetine karşılık yerden de göklere günahlarına ağlayan insanların pişmanlığı ve sicim sicim gözyaşlarının akması mevsimidir Ramazan.. 

       

Günahlarına ağlamayan gözyaşı dökmeyen talihsizlere "Onlara Gök de yer de ağlamadı. Mühlet de tanınmadı." Buyurur Kur'an.. Evet kendine ağlamayana gök de yer de hiç kimse ağlamaz.. Ramazan orucunu tutup da affedilmeden aç susuz kalanlara yazıklar olsun." buyurur Kainatın sultanı, Efendimiz aleyhisselam.

Ramazan ayı kendimize ve merhamete muhtaçlara merhamet etme ayıdır. Halimizi gözden geçirip hayatımızın muhasebesini yapma, yeniden yol haritamızı ve rotamızı çizme mevsimidir.

       

Oruç komple bir ibadettir..Tüm varlığımızı ilgilendiren büyük bir ibadettir.. Sadece midenin aç kalması değildir. Maddemiz ve manamızla tutulan oruç, sadece insana verilmiştir. Dinimizin beş şartından birisi olmasının hikmeti de böylece anlaşılır.

       

Orucu sadece midenin açlığından ibaret sananlar aç kalmış olurlar. Dilin gıybet, dedikodu, yalan, iftira ve boş şeylerden alıkonulmasına dilin orucu, gözün haramdan sakınmasına gözün orucu, elin ve ayağın haramdan uzaklaştırılmasına elin ayağın orucu, nefsin, heva ve hevesin arınmasına ve gemlenmesine nefsin orucu diyoruz. Taat ibadetle ruhun ulvileşmesi ve melekleşmesine de ruhun ve kalbin orucu diyoruz. 

       

Tüm organlarımızla orucun tutulması, bizi orucun hakikatına da vardırır. Yoksa oruç sadece açlık ve susuzluk veya nefsin bir kısım ihtiyaçlarının engellenmesi değildir..

       

İnsan sosyal ve toplumsal bir varlıktır. Kendi başına yaşayamaz. Hayatın dengesinin sağlanması bir takım paylaşımlarla olur. Bunun için, verdiği nimetleri Allah adına muhtaç kullarına dağıtmakla insan Allah'ın halifesi olduğunu da hatırlar. 

       

Ramazan'da yeme ve içmeye kapalıyız dediğimiz gibi günahlara ve kötülüklere de kapalıyız diyebilmeliyiz. Konu komşu, herkesin canı, malı mülkü, namusu ve ırzı bizden güvende olmalı.. Toplumun emniyet ve asayişi ihlal edilmemeli.. Hatta teminatı olmalıyız..

       

Oruç müminin maddeden soyutlanarak manevileşmesi, beşerilikten soyunup melekleşmesi, dünyevilikten kurtulup semavileşmesi, nefsani ve hevailikten sıyrılıp göklere kanat çırpma koridorudur.

Oruç insanın haddini bilmesi ameliyesi ve edebidir. İnsan bencildir. Kendinden başkasını görmez. Acıkınca açı görür. Muhtaç olma dan ihtiyaç sahibini, düşmeden düşenleri göremez.. İşte oruç kendimizden başkalarının da var olduğunu bize gösterir. 

       

Kudsi hadiste Allah cc. Nefse "men ene ve ma ente'' sorar. Nefis 'ene ene, ente ente' Ben benim, sen de sensin der. Çeşitli azaplar verir sorar. Ben kimim, sen kimsin? Yine aynı cevabı verir. Yakar, başka cezalar verir yine sorar. Ben kimim sen kimsin? Aynı cevabı verince, açlıkla cezalandırır.. Bu defa "Sen benim merhametli Rabbim'sin ben de senin aciz kulunum" der. Açlıkla haddini, kulluğunu bilir, Rabbini tanır.. "Men arefe nefsehü, fekad arefe Rabbehü." hakikatına erer. Açlık ve oruç ameliyesiyle yükselme trendini yakalar..

        

Efendimiz as. kudsi hadiste "Oruç benimdir. Onu ben mükafatlandırırım. Kim Ramazan'ı affedileceği beklentisiyle tutarsa geçmiş bütün günahları affolur." buyurur. Ve bir kez daha Ramazan orucuna rastlayıp da affedilmeden aç susuz kalanlara yazıklar olsun...

        

Göklerin yere en büyük hediyesi Kur'an'dır..Bu ayda bu nimetin şükrü ve teşekkürü onu bol bol okumak, anlamını öğrenmekle vakit geçirmektir..Kuran bize ne diyor, merak etmeliyiz.. Yoksa Kur'an bir vadide, biz ayrı bir vadide oluruz..

        

Kaç Ramazan gelir geçer bağımıza ve kem talihimize bir damla rahmet düşmez.. İçimiz dışımız, evimiz barkımız, çarşımız, sokak ve mahallemiz Kur'an tüllenmeli, üful üful Kur'an esmeli, Kur'an tütmeli her yerimiz.. Tüm hal hareketimiz Kur'ani boyayla boyanmalıdır. Bize bakanlar bunlardan zarar gelmez, bunlar oruçlular demeliler..

        

"Nice oruç tutanlar vardır ki yemeden içmeden kesilir fakat yanlarına açlık ve susuzluktan başka bir kâr kalmaz'' Yine Efendimiz (as) "Kul eğer yalanı ve yalanla iş yapmayı terk etmezse, yeme içmeyi bırakıp aç durmasına Allah'ın ihtiyacı ve orucunun da Allah'ın yanında hiç bir kıymeti yoktur." der 

        

Rabbim bizleri kazanma kuşağında kaybettirmesin. Oruç ve teravihlerimizi kabul etsin.  Sonunda Kadir Gecesi bereketiyle de ömrümüzü bereketlendirerek bağışlanmış olarak bayram ettirsin.            

Mazlum, mağdur, mahkum ve mescunîn ihvan ve ehevatımızı bir an önce kurtarmakla da bayramlarımızı çiftlendirsin inşallah!..