Türkiye ile Hollanda arasında belki de tarihinde hiç olmadık düzeyde bir gerilim şu an devam ediyor. Tabii bu gerilim necip Türk basınında pek yer almıyor.

Aslında bu gerilim diğer Avrupa ülkeleri ile de var.

Avrupa ülkeleri, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın Suriyeli mülteciler kartı üzerinden AB’ye baskı kurmak istediği ve bunu üzerinden içişlerine bile karıştığı yaygın bir kanaat.

Şimdi biz gelelim Hollanda özelindeki gerilime.

Geçen hafta Türkiye’nin Rotterdam Başkonsolosluğu’nun  orada yaşayan Türklere attığı mailler Hollanda hükümeti ve kamuoyunda büyük bir infial meydana getirmiş durumda.

Olay şu, Rotterdam Başkonsolosluğu, attığı mail ile ‘Cumhurbaşkanı Erdoğan ve Türkiye aleyhine konuşan, hakaret eden varsa bize ihbar edin’ diyor.

Bu mail medyaya sızınca ortalık karışıyor. Hollanda hükümeti bu maili içişlerine karışmak olarak yorumluyor ve diyor ki burası hukuk devleti, ortada bir suç varsa bizim polisimiz, kanunlarımız var. Ayrıca muhbirliğe, ihbar hattına gerek yok.

Hollanda hükümeti aynı gün Türkiye’ye protesto çekiyor. Yetmiyor Türkiye’nin büyükelçisini Dışişleri Bakanlığına çağırıyor. İlave olarak da Ankara’daki Büyükelçisini de bilgi almak için Türkiye Dışişleri Bakanlığına gönderiyor.

Yani anlayacağınız ortalık epey geriliyor. Hollanda medyasında birinci gündem maddesi oluveriyor. Medya, Hollanda hükümetine bu işin üzerine git diye ciddi baskı yapıyor.

Hollanda Parlamentosu önümüzdeki hafta bu konu başlıklı özel oturum kararı alıyor.

Bu olay Türk medyasında pek yer almasa da Washington Post, BBC, Russian Today gibi önemli medya organlarının manşetlerine taşınıyor.

İş böyle büyüyünce de bizim Başkonsolosluğumuz skandal mail için ‘bir memurumuzun işgüzarlığı’ açıklaması yaparak aradan sıyrılmaya çalışıyor. Tabii bu memurun kim olduğu ve hakkında ne işlem yapılmış meçhul. Hollanda makamları ve kamuoyu da bu açıklamaya pek ciddiye almıyor.

Bu gerilim yetmezmiş gibi iki ülke arasında bir de Ebru Umar krizi patlıyor. Ebru Umar kamuoyunda Türkiye ve İslam aleyhtarlığı kimliği ile bilinen bir gazeteci. Aynı zamanda hem Türkiye hem de Hollanda vatandaşı. Attığı tweet ile Erdoğan’a hakaret ediyor. Bunun üzerine Türkiye’de Kuşadasında gözaltına alınıyor. 

Haber duyur duyulmaz hemen Hollanda Başbakanı Rutte, meslektaşı Davutoğlu’nu arıyor. Dışişleri Bakanlıkları karşılıklı temasa geçiyor. Sonucunda da Ebru Umar bir gece tutuklu kaldıktan sonra serbest bırakılıyor. Serbest bırakılıyor ama bu sefer de yurt dışına çıkış yasağı konuluyor. Hollanda makamları bundan da çok rahatsız oluyor. Sonuçta onların da vatandaşı.

Bu son olay iki ülke arasındaki gerilimin püskülü oluyor. Şu günler de Hollanda televizyon kanalları aşağı yukarı her gün Ebru Umar ile canlı bağlantılar kurmakla meşgul.

Medyada Cumhurbaşkanı Erdoğan üzerinden Türkiye aleyhtarlığı bununla da bitmiyor. Yansıyan haberlere bakılırsa Hollanda’da yaşayan AKP muhalifi Türklerle ciddi baskı uygulanıyor. Bu baskılardan en çok Hizmet Hareketine gönül verenler ile Kürtler ve Aleviler nasiplerini alıyor. Haberlere bakılırsa ölüm tehditleri, arabanı yakarız demeler, ticari boykotlar yaygınlaşmış durumda.

Hollanda sınırları içinde yaşanan bu tehditler elbette Hollanda hükümetini ilgilendiriyor ve rahatsız ediyor. Hele bir de bu insanların büyük bir kısmı aynı zamanda Hollanda vatandaşı ise.

Hollanda medyası bütün bu olan biteni Erdoğan’ın uzun eli şeklinde yorumluyor. Doğrudan faturayı ona kesiyor.

Tabii Hollandalı komedyenler boş durur mu? Onlar da Cumhurbaşkanı Erdoğan hakkında hiciv içeren parodi yarışına giriyorlar.

Bütün bu olan biten karşısında Türkiye’nin tutumunu eleştiren Hollanda Başbakanı Rutte, Türkiye’nin ‘Bokito’ davranışı ile hiç bir şey çözülemez diye açıklama yapıyor.

Şimdi aklınıza takılmıştır Bokito ne diye? 

Bokito, Rotterdam Hayvanat Bahçesinde yaşayan meşhur bir gorilin ismi.

Nihayetinde de Hollanda’nın en etkili gazetelerinden biri olan De Telegraaf birinci sayfasından, hem de sayfanın yarısını kaplayacak büyüklükte Cumhurbaşkanı Erdoğan’ı Bokito şeklinde karikatürünü yayınlıyor.

İyi de bütün bu olan biten hakkında sen ne diyorsun derseniz, mutlu olduğumu söyleyemem. 

Türkiye Cumhuriyetinin Cumhurbaşkanı’nın Avrupa kamuoyu nezdinde bu kadar antipatik ve nefret objesi olması elbette iyi bir şey değil.

Ayrıca Türkiye’de yaşanan cadı avının Avrupa’ya da sıçramış olması paranoyanın geldiği  noktayı göstermesi açısından da çok acı.